Dansfestival December Dance focust op hedendaagse dansscene van Quebec

December Dance 08 Van 5 tot en met 14 december organiseren het Concertgebouw en het Cultuurcentrum Brugge voor de tweede maal December Dance.
Deze tweede editie van het dansfestival focust op de dansscene van Quebec. Net als Vlaanderen is Quebec al jaren een belangrijk epicentrum van de hedendaagse dans, waar vele toonaangevende en vernieuwende choreografen leven en (samen)werken. December Dance 08 brengt representatief werk van pioniers en internationale boegbeelden tot de jongste garde. Er zijn bovendien heel wat producties te zien waarin choreografen nauw samenwerken en kruisbestuivingen aangaan met andere kunstdisciplines zoals muziek, plastische kunsten, multimedia en film.

De veelzijdige artieste Marie Chouinard opent December Dance 08 met een herneming van haar vijfentwintig jaar geleden gecreëerde, succesvolle le Sacre du printemps. Gedurende de hele periode van het festival slaat ze ook een brug naar de toekomst. Met Cantique no. 3, een eenvoudig te gebruiken, participatieve audiovisuele installatie, bewijst Chouinard haar artistieke veelzijdigheid en toont ze aan dat ze ook thuis is in de wereld van de multimedia. Deze installatie biedt aan twee ‘spelers’ de mogelijkheid om een event van expressieve en muzikale emoties te creëren, waarvan de variaties bijna eindeloos zijn.

Volgens choreograaf Daniel Léveillé is ‘de huid het enige kostuum dat echt en werkelijk gedragen kan worden door het menselijk lichaam’ en hij neemt dit credo erg letterijk. In Amour, acide et noix (2001) dagen de menselijke broosheid en sculpturale schoonheid van de vier naakte dansers de toeschouwers uit en leggen ze tegelijkertijd een soort afstand tot hun lichamen op. Ze dansen met heel uitgepuurde, afgelijnde en soms abrupte bewegingen op Vivaldi’s Vier seizoenen, Led Zeppelin en Rammstein.

De Canadese groep La La La Human Steps werkte zowel samen met popsterren als David Bowie en Frank Zappa, als met avant-gardegroepen zoals Einstürzende Neubauten. Artistiek leider Edouard Lock is oorspronkelijk filmmaker en zijn choreografieën zijn dan ook een mengeling van dans, muziek en film. Die symbiose wist hij prachtig te realiseren met de met awards overladen dansfilm Amelia, naar de gelijknamige voorstelling.
Locks nieuwste creatie Amjad is gebaseerd op de belangrijkste romantische balletten Het Zwanenmeer en Sleeping Beauty. Elementen uit deze klassiekers worden gepresenteerd in hun oorspronkelijke vorm, maar aangepast aan de complexe moderne techniek die Édouard Lock zo eigen is. Componist David Lang is verantwoordelijk voor de muziek. Hij laat zich leiden door de emoties en harmonieuze melodieën van de originele composities, maar bewerkte die zodanig dat ze aansluiten bij de huidige tijdsgeest.

Hét dansicoon van de Canadese dans en ex-sterdansers van La La La Human Steps, Louise Lecavalier, kan en mag niet ontbreken tijdens December Dance 08. Na de geslaagde productie ‘I’ is Memory (December Dance 07) kozen de innovatieve Canadese choreograaf Benoît Lachambre en Louise Lecavalier opnieuw voor een gezamenlijke creatie. In Is you me laten ze zich op scène live flankeren door videast/fotograaf Laurent Goldring en de New Yorkse componist, multi-instrumentalist en producer Hahn Rowe.

De Venezuelaaanse choregraaf José Navas vestigde zich in 1991 in Montreal en richtte zijn eigen compagnie FLAK op. Navas creëert een dansvorm die charismatisch, elegant, meditatief, universeel en formalistisch in zijn concept is, mét een doorgedreven fascinatie voor de eenvoud van beweging, licht en muzikaliteit. Eerder werkte José Navas met verschillende componisten en livemuzikanten als Kris Defoort.
Met zijn nieuwe creatie, een coproductie van het Concertgebouw voor December Dance, waagt Navas zich aan zijn eerste grotezaalproductie. In S zijn de pianowerken Gnossiennes en Gymnopédies van Eric Satie het uitgangspunt en zijn inspiratiebron. De voorliefde voor deze componist deelt hij met de Franse pianiste Claire Chevallier, die de dansers live op scène zal begeleiden. De Canadese componist Alexander MacSween maakt een soundscape die dit alles in een hedendaagse context brengt.

Choreograaf Dave St-Pierre behoort ongetwijfeld tot de enfants terribles van de internationale dansscene. In het buitenland riep zijn provocerende La pornographie des âmes (het eerste deel van zijn trilogie Sociologie et autres utopies contemporaines) dan ook vele uiteenlopende reacties op.
Wrede, respectloze, obscene, seksuele, liefdevolle, ironische en waanzinnige korte schetsen wisselen elkaar in een uitdagend en snel tempo af. Geweld, harteloosheid en naaktheid staan op het menu. Het menselijk lichaam wordt getoond in al zijn glorie, lelijkheid en kwetsbaarheid. St-Pierre schept er plezier in om clichés te counteren en kiest voor een nieuwe danstaal waarin allerlei soorten genres en lichamen een plaats krijgen: een geslaagde symbiose tussen dans, theater, tekst, video en muziek van Björk, Coldplay, Maria Callas en vele anderen. La pornographie is een brutale kijk op de goede en slechte kanten van de mensheid. Voor Dave St-Pierre zijn er geen limieten! Met wijd opengesperde ogen durft hij hier de naakte waarheid presenteren.

December Dance is een breed gediversifieerd festival voor het grote publiek, waarin een evenwichtig aanbod van gevestigde waarden en jong opkomend talent wordt gepresenteerd. Voor de jonge beloftes wordt tijdens deze editie van December Dance op zaterdag 13 december opnieuw een platform geboden. Jonge wolven Klaas F Devos, Arend Pinoy, Ula Sickle en Lise Vachon zullen op die dag hun werk presenteren.

December Dance 08 besteedt ook aandacht aan de verjonging van het publiek. Tijdens December Dance Kids kunnen de jongsten onder ons zich op zondag 14 december zich verwonderen en verwarmen aan een speciaal voor hen opgemaakt dansprogramma, met o.a. een voorstelling en workshops van het Italiaanse gezelschap Teatro di Piazza o d’Occasione, dat voor de multimediale voorstelling De geschilderde tuin met een sensorisch danstapijt en verbluffende videobeelden werkt en jong en oud in een poëtische en kleurrijke fantasiewereld brengt.

Tijd en plaats van het gebeuren :

December Dance 08 – Quebec Connections
Van vrijdag 5 tot zondag 14 december 2008

Op verschillende locaties in Brugge

Het volledige programma en alle verdere info vind je op www.concertgebouw.be

Bekijk ook : Lalala Human Steps, Amelia (YouTube, 8/06/2007, 5’08”)

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=r8ekL6ptrsM&w=425&h=344]

Intimate Strangers : waar het intieme en het vreemde elkaar kruisen

Intimate Strangers Het werk van Meg Stuart is een constante zoektocht naar het private in het publieke, haar bewegingen combineren het vertrouwde met het bevreemdende. Zij kiest nooit voor het ene of het andere, maar voor de ruimte tussenin. Het multidisciplinaire festival Intimate Strangers zoekt dat ‘tussenin’ op. In presentaties van werk van artiesten met wie curator Meg Stuart lang en intens heeft samengewerkt. In voorstellingen waar een vanzelfsprekende intimiteit publiek wordt gemaakt. Intimate Strangers brengt dans, muziek, video en installaties samen, in het Kaaitheater en in de Beursschouwburg, en uiteraard ook in de ruimte tussenin, langsheen een parcours van (semi-)publieke en private locaties.

In Intimate Strangers worden dans, muziek, video, research en installatie door elkaar en zonder hiërarchie getoond. Met ‘ All Together Now‘ (eerder aangekondigd als het ‘Graz Project’) een creatie van Damaged Goods in het Kaaitheater en een herneming van het prachtige ‘Sight is the sense that dying people tend to lose first’ in de Beursschouwburg. In het ‘in between’ tussen deze theaters kan je in verschillende privéwoningen korte performatieve acts vanuit telkens een andere invalshoek beleven. Daar breken zowel de performer als de toeschouwer binnen in een reële intimiteit. Nabij in afstand. Afstandelijk in nabijheid. Aan jou om onderweg van dansvoorstelling naar concert, onderweg in Brussel, andere ontmoetingen toe te laten, daar waar het intieme en het vreemde elkaar kruisen.

Kaaitheater
Donderdag en vrijdag wordt vanzelfsprekende intimiteit publiek gemaakt in de voorstellingen van resp. muzikant Bo Wiget en zijn dochter en choreograaf Martin Nachbar en zijn vader. In ‘Repeater’ deelt choreograaf Martin Nachbar de scène met zijn vader. De voorstelling vormt een dramatische representatie van het generatieconflict. Het is Nachbar eerder te doen om de constellatie tussen vader en zoon dan om het narratieve aspect. Toch dragen beiden een verhaal met zich mee, van het verlies van een thuishaven over rondzwervingen in Europa tot de vlucht naar het dansen… Samen gaan ze op zoek naar een gemeenschappelijke grond en naar wat ze van elkaar hebben geleerd.
Massarbeit (Maatkleding) is de eerste muziek- en dansperformance van de Zwitserse cellist, improvisator, performer encomponist Bo Wiget. ‘Massarbeit’ stond op de kleerhangers in het confectiebedrijf dat grootvader en overgrootvader Wiget tot in 1971 hadden. Wigets voorouders leefden een ordelijk leven, geordend door de choreografie van het dagelijkse werk in het confectieatelier. ‘Massarbeit’ is een choreografie om naar te luisteren, gedanste confectie uit een radiotoestel, een ‘onordelijk’ lied, een voorstelling waarin het gaat om maat en muziek, dans en werk en verwantschap, gebracht door Wiget en zijn zevenjarige dochter Antonia.

Beursschouwburg
Vrijdag strijkt Stupid Green neer in de Beursschouwburg. Stupid Green is een groepje kunstenaars uit Berlijn dat creatieve processen en artistieke vernieuwingen wil delen en uitdiepen. In hun gezamenlijke projecten bundelen de kernleden uiteenlopende artistieke disciplines en hanteren zij zelf opgelegde regels en richtlijnen om tot de performance te komen. Waar ze neerstrijken nodigen ze locale artiesten maar ook gewone burgers uit om mee te werken aan hun creaties.
Zaterdag zetten de twee gereputeerde geluidswizards Simon Lenski & Eavesdropper op cello, gitaar en elektronica een avontuurlijke en energetische geluidsmuur neer. Een opener van formaat voor een uitgebreide muzikale avond die je langs een veelheid aan stijlen brengt. Met de Brusselse singer-songwriter Niko Hafkenscheid & friends, Colossal Yes en de ‘microsonics’ van de New Yorkse componist, producer en multi-instrumentalist Hahn Rowe begeleid door de live videoprojecties van kunstenares Olga Mink.

Intimate Strangers – Intimate Parcours
Sedert het legendarische Chambres d’Amis (Gent, 1986) zoeken kunst en meer en meer ook de live arts het intieme kader van de privé-woning op. In Intimate Parcours zie je performances, installaties en beeldend werk van 14 kunstenaars, waaronder Lawrence Malstaf (beeldend kunstenaar) & Vincent Malstaf (geluidsontwerper) en ‘Playtime for perfect strangers‘ , een creatie van audiovisueel kunstenaar en geluidsontwerper David Linton & componist en instrumentalist Hahn Rowe in de Q-O2 Werkplaats.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Intimate Strangers
Van woensdag 3 tot zondag 7 december 2008

Op verschillende locaties in Brussel

Het volledige programma en alle verdere info vind je op www.kaaitheater.be en www.beursschouwburg.be

Etoiles Polaires brengt sfeerbeeld van muziekstad Montréal

Etoiles Polaires 08 Begin december maakt de Gentse Vooruit zich op voor de derde editie van Etoiles Polaires. Na het Hoge Noorden van Europa focust het festival dit jaar op Montréal, de grootste stad van de Canadese provincie Quebec. Al enkele jaren laat de bruisende muziekscène aldaar om de haverklap heel opwindende artiesten op de wereld los. Het programma van het Montréalfestival zoekt een mooi evenwicht tussen gevestigde bands, experimentele nevenprojecten en ontluikend talent. Het wordt geen complete staalkaart van wat Montréal te bieden heeft, wel een treffend sfeerbeeld van de muziekstad Montréal en een voorschot op de nieuwe golf pop- en rockartiesten die in eigen land zijn doorgebroken en nu resoluut hun weg naar Europa zoeken: Wolf Parade, Land of Talk, The Stills, Plants and Animals, Think about Life, Hot Springs,…

Een vast onderdeel van het muziekfestival Etoiles Polaires Festival zijn de nieuwe samenwerkingen. Ditmaal staan er vier op het programma: Sam Shalabi gaat aan de slag met Bart Maris, Osama Abdulrasol, Edwin Van Vinckenroye en Joachim Badenhorst. Gitarist René Lussier schrijft samen met Kristof Roseeuw nieuwe muziek voor het radioKUKAorkest. Harris Newman gaat een dialoog aan met Ignatz (Bram Deven) en Eric Craven (van Hanged up) werkt met Köhn (Jurgen De Blonde).

De muziekscene van Montréal staat sinds enkele jaren in de belangstelling. Bands als Godspeed You! Black Emperor, Silver mt Zion en Set fire to flames waren de gangmakers van een nieuwe muziekgolf die rock aan experiment koppelde. De recente doorbraak van rockgroepen als Arcade Fire, Patrick Watson, Gonzales zette Montréal scherper op de kaart. Kenmerkend voor die scene (en voor de stad) is het non-conformisme. In Montréal geen major labels of pronkerige concertzalen, wel heel wat underground (indie)projecten en gezellige clubs.
Tussen de verschillende bands heerst een gezonde vorm van incest. Tijdens hun sabbatperiode zijn de muzikanten van Godspeed You! Black Emperor uitgezwermd over verschillende andere muziekformaties. De drummer van de ene band speelt gitaar bij de andere, het ene tijdelijke project na het andere wordt opgezet. De hele scene gonst van bedrijvigheid.

Beleef op het Montréal festival in Vooruit veelbelovende samenwerkingen van Canadese impromuzikanten als Sam Shalabi en René Lussier met Belgische artiesten als Köhn en Ignatz. Zie succesvolle bands als Bon Iver en Wolf Parade aan het werk en ontdek ontluikend talent als Land of Talk of The Stills. Sommige van deze bands hebben voorlopig weinig naam in Europa, maar daar kan snel verandering in komen.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Etoiles Polaires 08 – Montréal
Van woensdag 3 tot zaterdag 6 december 2008
Kunstencentrum Vooruit

Sint-Pietersnieuwstraat 23
9000 Gent

Het volledige programma en alle verdere info vind je op www.vooruit.be

Extra :
Aankondiging Etoiles Polaires op Kwadratuur, Koen Van Meel, 20/11/2008
Five for Students interviewt Vooruitprogrammatoren Koen Gisen en Wim Wabbes over het muziekfestival Etoiles Polaires – Montréal op www.vooruit.be

Foto’s AEON, muziektheater Stef Lernous & Daan Janssens

Stef Lernous & Daan Janssens : AEON, foto’s Kurt Van der Elst, première donderdag 27 november 2008 
Els Mondelaers en Hannelore Muyllaert (spel en zang), Pedro Guridi (basklarinet) en Wim Segers (percussie)

Stef Lernous & Daan Janssens : AEON
Donderdag 27, vrijdag 28 en zaterdag 29 november 2008, telkens om 20.30 u
LOD STUDIO – Bijlokesite

Bijlokekaai 3
9000 Gent

Meer info : www.lod.be

In februari 2009 is deze voorstelling nog te zien in het Kaaitheater in Brussel, en in maart 2009 in Badhuis Den Dok in Mechelen

L’Esprit Messiaen : 100 jaar Olivier Messiaen in deSingel

Olivier Messiaen Op 10 december 2008 zal het precies 100 jaar geleden zijn dat Olivier Messiaen geboren werd. Reden genoeg om een hommage aan deze 20ste eeuwse componist te brengen. Op 6 december stelt deSingel zijn zalen open voor een avondvullend programma: L’Esprit Messiaen, met de uitvoering van enkele van zijn belangrijkste werken door I Solisti del Vento en Muziektheater Transparant. Le merle noir en Oiseaux exotiques getuigen van Messiaens fascinatie voor vogelgezang. Transparant maakt een subtiele enscenering bij de liedcyclus Harawi. De avond sluit af met het meesterlijke Quatuor pour la fin du temps en het apocalyptische Et expecto resurrectionem mortuorum voor blazers en slagwerk.

De hommage-avond wordt voorafgegaan door een projectweek in samenwerking aan met het Koninklijk Conservatorium van de Artesis Hogeschool Antwerpen. Een vijftiental studenten repeteert gedurende de week samen met I Solisti del Vento aan het monumentale  Et expecto resurrectionem mortuorum voor blazers en slagwerk. De toonmomenten van individuele musici en kamermuziekgroepen uit het Conservatorium zullen de Messiaenkoorts alleen maar doen stijgen. Messiaen-liefhebbers kunnen er in deze voorafgaande week ook terecht voor lezingen, concerten en een tentoonstelling.

Olivier Messiaen was een overtuigd katholiek en vond zijn grootste inspiratiebron in de schoonheid van Gods schepping en in het gezang van vogels in het bijzonder. Hij trok regelmatig de natuur in om vogelgezang te noteren en te verwerken in zijn composities. ‘Le Merle Noir‘ uit 1952 was het eerste werk waarin Messiaen de voor hem zo typerende vogelzangimitaties laat horen. Het korte werk is volledig gebaseerd op de zang van de merel, zoals die ’s morgens en ’s avonds in de Jura te horen is.
Een stap verder gaat hij in ‘Oiseaux Exotiques‘, een breed uitdeinend contrapunt van vogelgeluiden, waarin elk instrument een zeer individuele, haast solistische rol vervult. Ook in het meesterlijke ‘Quatuor pour la fin du temps‘ vinden we een verwijzing naar vogels terug, namelijk in de benaming van het derde deel, ‘Abîme des oiseaux’. Maar toch is het vooral de beklemmende sfeer van een Silezisch krijgsgevangenkamp in 1941 die dit meesterwerk overheerst. In die geestelijke leegte ging Messiaen op zoek naar een muziek die de ketens van de tijd zou kunnen breken.
De liedcyclus ‘Harawi‘ schreef hij in 1945 en vormt het eerst deel van de ‘Trilogie van Liefde en Dood‘, hoofdzakelijk gebaseerd op de mythe van Tristan en Isolde. Het woord ‘Harawi’ stamt uit het Quechua – de oude taal van Peru – en staat voor een liefdeslied dat eindigt met de dood van de geliefden. Messiaen gebruikt de contouren van de Peruviaanse melodieën om ze om te vormen tot zijn eigen melodische en modale taal. Muziektheater Transparant maakt een subtiele enscenering, zowel voor ‘Harawi’ als voor ‘Quatuor’.
Et expecto resurrectionem mortuorum‘, is een religieuze en bovenaards gekleurde apocalyptische compositie voor blazers en slagwerk. Messiaen schreef het werk ter nagedachtenis van de doden uit de twee wereldoorlogen. Het is een monumentale en tumultueuze compositie, gestuwd door Indiase ritmes, vogelgeluiden en gregoriaanse melodieën.

Programma Projectweek L’Esprit Messiaen

Maandag 1 december 2008
Masterclass Louis Robbilliard, orgel (14.00 u- 17.00 u)
Sint Laurentiuskerk – Markgravelei – Antwerpen

Dinsdag 2 december 2008
Masterclass Louis Robbilliard, orgel (14.00 u – 17.00 u)
Sint Laurentiuskerk – Markgravelei – Antwerpen
Concertlezing Daan Vandewalle (20.00 u)
Catalogue d’oiseaux, ornithologie in het pianowerk van Olivier Messiaen.
Kleine Zaal – deSingel

Woensdag 3 december 2008
Lezing Joris Verdin : Messiaen en de Franse orgelschool (10.00 u)
Concert Joris Verdin en studenten : Werken uit heel het oeuvre van Messiaen op het orgel uit de jaren 1930 (11.00 u)
Sint Laurentiuskerk – Markgravelei – Antwerpen

Donderdag 4 december 2008
Lezing André Laporte : De aanwezigheid en betekenis van Olivier Messiaen in België (10.30 u – 11.30 u)
Concert Studenten piano Koninklijk Conservatorium Antwerpen : Franse muziek (11.30 u)
Kleine Zaal – deSingel
Masterclass Hüseyin Sermet, piano (14.00 u – 17.00 u)
Lokaal 57 – Koninklijk Conservatorium Antwerpen

Vrijdag 5 december 2008
Masterclass Hüseyin Sermet, piano (14.00 u – 17.00 u)
Lokaal 57 – Koninklijk Conservatorium Antwerpen
Open generales : Harawi Liederen (16.00 u) en Quatuor pour la fin du temps (18.00 u)
Rode Zaal – deSingel
Pianorecital Messiaen (20.00 u)
Pascal Sigrist, Hüseyin Sermet en (oud-) studenten van het KCA brengen een uitgebreid Messiaen-programma met een selectie uit ‘Vingt Regards sur l’Enfant Jésus, Catalogue d’Oiseaux en Visions de l’Amen
Blauwe Zaal – deSingel

Zaterdag 6 december 2008 – L’Esprit Messiaen
Inleiding door Jelle Dierickx (17.00 u)
Johan Bossers & Lien Haegeman : Harawi Liederen (18.00 u)
Rode Zaal – deSingel
Frank Hendrickx, Jan Michiels, I Solisti del Vento en studenten KCA : Le Merle Noir – Oiseaux Exotiques (19.30 u )
Blauwe Zaal – deSingel
Vlad Weverbergh, Guido De Neve, Jan Sciffer & Luc Van Hove : Quatuor pour la fin du temps (20.00 u)
Rode Zaal – deSingel
I Solisti del Vento en studenten KCA o.l.v. Ivan Meylemans : Et expecto resurrectionem mortuorum (21.15 u)
Blauwe Zaal – deSingel

De tentoonselling Olivier Messiaen (1908-1992): La vie terrestre et l’éternité bienheureuse is de hele week doorlopend te bezoeken, telkens van 10.00 u tot 22.00 u.

Alle activiteiten zijn gratis en zonder reservatie toegankelijk, behalve de concertlezing Daan Vandewalle (di 2/12) en de concerten op zaterdag.

Alle verdere info vind je op www.desingel.be,
www.transparant.be en www.isolistidelvento.be

Extra :
Olivier Messiaen : www.messiaen2008.com en www.oliviermessiaen.org
Olivier Messiaen (1908 – 1992): Exotische volgelkenner, op www.musicalifeiten.nl
Review : Olivier Messiaen, ‘Visions de l’Amen’, Tristan Faes op Kwadratuur.be, 09/12/2006
Messiaen: cd-recensies op www.musicalifeiten.nl
Olivier Messiaen, Harry Mayer op www.mayertjes.nl

Elders op Oorgetuige :
Gratis tickets voor het Brussels Philharmonic in Flagey, 20/11/208
Messiaens monumentale pianowerk ‘Vingt Regards sur l’Enfant Jésus’ in Brugge en Brussel, 25/11/2008
Vingt Regards sur L’Enfant-Jésus : monumentaal werk van Messiaen op Midis-Minimes, 19/07/2008
De muzikale taal van Olivier Messiaen, 5/03/2008
Colloquium : De Messiaen Generatie, 4/03/2008
Olivier Messiaen en de christelijke inspiratie, 4/03/2008
Olivier Messiaen : een leven gewijd aan het onderzoeken van ritmiek, kleur en ornithologie, helemaal in het teken van het katholieke geloof, 2/03/2008
Harawi : liederen van liefde en dood, 28/02/2008
Hommage aan Olivier Messiaen, 13/02/2008

Al Kamandjati : aangrijpend samenspel tussen tekst, muziek en beeld

Ramzi Aburedwan In het kader van het Palestinafestival in Bozar kun je dinsdag naar Al Kamandjati, een aangrijpende voorstelling die tekst, beeld en muziek uit verschillende culturen vermengt. Ze vertelt het onwaarschijnlijke levensverhaal van de Palestijnse altviolist Ramzi Aburedwan. Als kind ging zijn foto als revolterende stenengooier de wereld rond. Vandaag is muziek zijn wapen en spoort hij de jongeren van Ramallah aan tot dialoog. Ga op 2 december luisteren naar deze boodschap van hoop en geef jouw muziekinstrument een tweede leven...

Al Kamandjati is een multimediale voorstelling gebaseerd op het levensverhaal van violist Ramzi Aburedwan. De Israëlische journaliste Amira Hass schetst het lot van het Palestijnse volk aan de hand van de persoonlijke geschiedenis van Abu Hassan en zijn kleinzoon Ramzi Aburedwan. Ramzi zag tijdens de eerste intifada in 1987 zijn schoolkameraadje voor zijn ogen sneuvelen. Uit frustratie gooide hij stenen naar het Israëlische leger. De persfoto ging de wereld rond. Vandaag is het jongetje altviolist in het West Eastern Divan Orchestra onder leiding van Daniel Barenboim. De muziek voor Al Kamandjati is gecomponeerd door Franghiz Ali-Zadeh, muslima uit Azerbeijan, en wordt uitgevoerd door de Trondheim soloists. Het ensemble Dal’ouna zingt Palestijnse liederen. De film van Marco Dinoi wisselt beklemmende beelden aan de checkpoints af met momenten van hoop: kinderen die vol overgave musiceren. Sinds 2002 richt Ramzi Aburedwan muziekscholen op in de bezette gebieden.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Al Kamandjati
Dinsdag 2 december 2008 om 20.00 u
Bozar – Henry Le Boeufzaal

Ravensteinstraat 23
1000 Brussel

Meer info : www.bozar.be en www.alkamandjati.com

Naar aanleiding van de voorstelling organiseert Music Fund die dag een inzameling van muziekinstrumenten voor Al Kamandjati. Instrumenten in uitstekende staat kunnen op dinsdag 2 december tussen 14.00 u en 20.00 u worden ingeleverd in de vestibule van het Paleis voor Schone Kunsten.
Alles over de activiteiten van Music Fund vind je op www.musicfund.be

In light of History : HERMESensemble creëert eerste vioolconcerto van Bram Van Camp

Bram Van Camp Op zaterdag 29 november gaat in AMUZ het allereerste vioolconcerto van de jonge, Vlaamse componist Bram Van Camp in première. Net zoals bij barokke concerto’s, zal de soloviolist – in dit geval Wibert Aerts – de echte aanvoerder zijn van het werk. Het HERMESensemble leidt de wereldcreatie van Van Camp in met werken van moderne componisten die zich eveneens lieten inspireren door muzikale idiomen uit het verleden: Theo Loevendie en Peter Abliger. Een aanrader voor muziekliefhebbers met de vinger aan de pols.

Grof gesproken is het mogelijk eigentijdse componisten onder te verdelen in twee groepen. Een eerste groep stelt zich op de hoogte van wat de meest recente stand van zaken is qua muzikale innovaties en stijlmodes, en componeert om daar aansluiting bij te vinden. Een tweede groep doet dat bewust niet, maar zoekt aansluiting bij een vroeger muzikaal idioom of verschillende eerder geconcipieerde stijlen, om daar een persoonlijke benadering uit te destilleren. Uitvinders versus verbinders, zeg maar.

Het HERMESensemble, in residentie in AMUZ, koos voor dit concert drie componisten die zich duidelijk en bewust in de tweede groep situeren. De Nederlander Theo Loevendie profileerde zich, net als de Oostenrijker Peter Ablinger, aanvankelijk in de jazzwereld. Vanaf de jaren 70 breidden zijn interesse en schriftuur uit naar hedendaags-klassiek en (klassieke) wereldmuziek. Toch zoekt Loevendie in zijn Six Turkish Folk Poems ook bewust aansluiting met een ver verleden, namelijk met de isometrie van Guillaume de Machaut. De jonge Vlaming Bram Van Camp, leerling van Loevendie, wist al heel wat compositieprijzen en -opdrachten in de wacht te slepen. In AMUZ hoor je de wereldcreatie van zijn Concerto voor viool en ensemble, geschreven in opdracht van het HERMESensemble. Van Camp, zelf ook (barok)violist en bewonderaar van Johann Sebastian Bach, gaat aan de slag met de traditionele concertovorm in een even persoonlijk als origineel idioom.

Programma :

  • Theo Loevendie, Six Turkish Folk Poems
  • Peter Ablinger, Ohne Titel
  • Bram Van Camp, Concerto voor viool en ensemble (wereldcreatie)

Tijd en plaats van het gebeuren :

HERMESensemble olv Marco Angius & Wibert Aerts: In light of History
Zaterdag 29 november 2008 om 21.00 u

AMUZ
Kammenstraat 81
2000 Antwerpen

Meer info : www.amuz.be en www.hermesensemble.be

Extra :
Bram Van Camp : www.bramvancamp.com en www.matrix-new-music.be
The Times they are a-changin”. Interview met Bram Van Camp op hermesensemble.skynetblogs.be
Theo Loevendie : www.theoloevendie.com en www.donemus.nl
Peter Ablinger : ablinger.mur.at

Elders op Oorgetuige :
Champ d’Action brengt verfrissend programma met nieuw en experimenteel werk op Transit, 24/10/2008
Eigengereide klanken met deFilharmonie, 27/11/2007
Bram Van Camp sleept Jeugd en Muziek Prijs Compositie 2007 in de wacht, 24/10/2007

James MacMillan dirigeert hitconcerto Veni, veni, Emmanuel

James MacMillan Dat James MacMillan in zijn werk nergens op de rem staat, is bekend. Voor zijn debuutconcert bij deFilharmonie presenteert de tomeloze Schot twee concertante kleppers uit zijn portfolio. Wie wil weten hoe zijn obsederende percussieconcerto ‘Veni, veni, Emmanuel‘ en zijn hooliganeske pianoconcerto ‘The berserking‘ gedijen naast enkele orkestparels van Stravinski, heeft zijn kaartjes voor deze explosieve orkestervaring nu al op zak. Wie die nog niet heeft, mag zich haasten…

Even onderuitzakken is er niet bij tijdens een concert met de Schotse componist James MacMillan. Zijn wervelende podium-optredens maken hem geliefd bij een groot publiek. Zijn veruit populairste werk, het concerto voor slagwerk en orkest ‘Veni, veni, Emmanuel‘ stond al meer dan driehonderd keer op het programma. In zijn muzikale taal blijft hij trouw aan zijn Schotse afkomst en katholieke geloof. Zijn grote voorliefde voor Keltische volksmuziek giet hij in één vat met invloeden uit Oosterse, Scandinavische en Oost-Europese muziek. MacMillans percussieconcerto is gebaseerd op de gelijknamige zang voor de eerste zondag van advent. De componist begon op die dag in 1991 aan de compositie, en voltooide de score op Pasen 1992. Het stuk opent met een fanfareachtige ouverture, waarin de solist het hele arsenaal aan slagwerkinstrumenten voorstelt. Daardoor wordt niet enkel het oor, maar ook het oog verwend: de Britse percussionist Colin Currie zal zich moeten reppen om alle instrumenten op tijd vast te grabbelen en correct te bedienen.

The Berserking‘ is MacMillan in muzikale topvorm: een muzikale knokpartij tussen piano en orkest. In het middendeel is het even uithijgen tussen de evocatieve Keltische volksmelodieën, waarna in het derde deel piano en orkest met vereende krachten ten strijde trekken.  De solist van dienst is Curries landgenoot Martin Roscoe, die het werk eerder al opnam met de BBC Philharmonic

MacMillan is als dirigent een uitstekend pleitbezorger van zijn eigen muziek. Daarnaast bewijst hij in de werken van Stravinsky eerbetoon aan één van zijn muzikale voorbeelden. Hij opteert voor twee in Amerika geschreven werken, het Concerto in D en ‘Variations‘, een in memoriam voor Stravinsky’s buurman, Aldous Huxley.

Programma :

  • Igor Stravinski, Concerto in D
  • James MacMillan, Veni, veni, Emmanuel
  • Igor Stravinski, Variations (Aldous Huxley in memoriam)
  • James MacMillan, The berserking

Tijd en plaats van het gebeuren :

deFilharmonie olv James MacMillan, Martin Roscoe & Colin Currie : Stravinsky, MacMillan
Zaterdag 29 november 2008 om 20.00 u
(Inleiding door Stephan Weytjens om 19.15 u)
deSingel – Blauwe zaal
Desguinlei 25
2018 Antwerpen

Meer info : www.desingel.be en www.defilharmonie.be

Extra :
James MacMillan op www.boosey.com en www.intermusica.co.uk
Interview met James MacMillan, Daniel Jaffé op www.compositiontoday.com

Dag in de Branding, USA edition brengt je naar het Amerika van voor de kredietcrisis

Dag in de Branding De tiende editie van Dag in de Branding in Den Haag brengt je naar het Amerika van voor de kredietcrisis. Het Koninklijk Conservatorium viert in Theater De Regentes de honderdste verjaardag van Elliott Carter. Charles Ives en Steve Reich zijn ook van de partij. KORZO zet het feest dansend voort met nieuwe choreografieën van Ederson Rodrigues Xavier en Neel Verdoorn, waarna het Residentie Orkest een ode brengt aan de collega’s van het Boston Symphony Orchestra door middel van de Nederlandse première van Entangled Tales. Overleef je deze tour door de States, dan arriveer je in de wereld van Mario Bros, Pacman, Sonic the Hedgehog en Donkey Kong (ken je ze nog ?). Het Commodore 64 Orchestra brengt je terug naar de jaren ’80, een tijdperk waarin Bill Gates nog gewoon Bill Gates was. De tunes van klassieke computergames herleven, live uitgevoerd op klassieke instrumenten. Deze Dag in de Branding ‘USA Edition’ wordt met een BANG afgesloten door DJ Sniff en zijn slagwerkers in het Paard van Troje.

Programma :

KC Ensemble Royal: Elliott Carter 100 / Elliott Carter – A Mirror on which to dwell / Charles Ives – Liederen
Ensemble Royal van het Koninklijk Conservatorium speelt een speciaal voor het festival samengesteld programma van kamermuziek van de Amerikaanse componist Elliott Carter, ter gelegenheid van zijn honderdste verjaardag. In dit concert klinken ook liederen van Charles Ives, één van de grote voorbeelden van Carter.

Steve Reich – Music for 18 Musicians
In de programmering van DidB wordt met regelmaat aandacht besteed aan Steve Reich, een van de belangrijkste levende componisten van Amerika. Na Drumming in het Paard van Troje (DidB 02) en Six Pianos in het Atrium (DidB 07) staat nu zijn misschien wel belangrijkste compositie Music for 18 musicians op het programma. De toevoeging van Reich aan het programma met Carter en Ives plaatst de Amerikaanse muziek in een breder perspectief met een zeer krachtig werk.

Steve Reich is de grondlegger van de Minimal Music. Zijn werken vinden hun oorsprong in veel Afrikaanse invloeden, Reich heeft zich dan ook laten inspireren tijdens zijn studie over drums in Afrika en zo ondermeer ook met zijn studie van deBalinese gamelan in Seattle. Veel van deze invloeden zijn ondermeer terug te horen in een van zijn meesterwerken genaamd ‘Drumming’. In het begin van zijn muzikale carriere schreef Steve Reich samen met zijn ‘Musicians’ (Steve Reich and Musicians) het merendeel van zijn composities. Eind jaren 70 besloot Reich zich nog meer te gaan verdiepen in de elementen van het ontstaan van geluid, waarop diverse experimenten en composities volgen. Zo bijvoorbeeld het stuk ‘Four Organs’; Het idee van het vertragen van een opgenomen geluid tot vele malen de oorspronkelijke tijd zonder de toonhoogte of het timbre aan te passen.

Reichs muziek maakt gebruik van middelen als tape-loops om verschuivende patronen te creëren. Het werk van Reich wordt dan ook over het algemeen gezien als repeterend en minimalistisch. De stijl van Reich heeft veel andere componisten en muzikale groepen beïnvloed, waaronder de rockgroep King Crimson, een groep componisten verbonden met het Bang On A Can festival (onder andere David Lang en Julia Wolfe) en de indie-rock muzikant Sufjan Stevens. Ook speelde Sonic Youth een van zijn composities op hun album ‘Goodbye, 20th Century’; een hommage aan moderne klassieke componisten uit de 20e eeuw als John Cage, Yoko Ono, Steve Reich en Christian Wolff.

In 2007 ontving Steve Reich samen met Sonny Rollins de prestigueze Polar Music Prize, een internationale muziekprijs die toegekend wordt aan zowel individuele personen, groepen of instellingen die een bijzondere bijdrage hebben geleverd aan de bevordering van het muziekleven.

Neel Verdoorn – PUUR I – Dansproductie op muziek van Kate Moore
In KORZO 5HOOG is een nieuwe werk van choreografe Neel Verdoorn op muziek van componiste Kate Moore te zien. De muziek wordt uitgevoerd door leden van het ensemble ‘Earmassage’. Op 29 november klinkt het eerste deel van een vierluik: PUUR I. De muzikant vormt een duet met een danser in een spannende dialoog waarin de gelijke verhouding tussen beweging en muziek centraal staat.

Ederson Rodrigues Xavier – TUNED / Dansproductie op muziek van Arnold Marinissen
Ederson Rodrigues Xavier is als danser een bekende en opvallende verschijning in het werk van onder meer het Scapino Ballet, Nanine Linning en Leine & Roebana. In 2006 werd hem door de VSCD de Zwaan voor de meest indrukwekkende dansprestatie van het seizoen uitgereikt. In zijn nieuwe duet Tuned concentreert Xavier zich als choreograaf zich op de fijnzinnigheid van het gehoor. Het decor van grote porseleinen hoorns, gemaakt door Pierluigi Pompei, versterkt het besef van zowel de kwetsbaarheid als de kracht die aan ons horen eigen is.

Residentie Orkest: Avontuur Serie I
Neeme Järvi – dirigent / De Raaff – Entangled Tales (2007)  (Nederlandse première)
Skriabin – 3e symfonie

Robin de Raaff schreef het korte orkeststuk Entangled Tales in opdracht van het Boston Symphony Orchestra. De Raaff haalt zijn inspiratie zowel uit klassieke en impressionistische muziek als uit jazz.Entangled Tales vormt een spannende combinatie met Skriabins derde symfonie, die ruim een eeuw eerder werd geschreven. Skriabin: een gek of een genie? Hij dichtte zichzelf een rol als verlosser toe en zijn muziek moest daarin een belangrijke taak vervullen. Hoe dan ook, het heeft prachtwerken opgeleverd.

Miguelangel Clerc – What About Woof? / DJ Sniff – Drumming
C-64 Orchestra – olv Bas Wiegers met speciaal gemaakte videoanimaties van the C-men

Oude computermuziek in een nieuw welluidend jasje. Met het Commodore 64 (C64) Orchestra is een lang gekoesterde droom van de componisten Rob Hubbard (UK) en Jeroen Tel (NL) uitgekomen. De muziek die zij in de jaren tachtig componeerden voor de razend populaire C64 games is nu te horen zonder de beperkingen van de microchip. Twaalf leden van het Ricciotti ensemble hebben onder leiding van dirigent Bas Wiegers en onder toeziend oog van de twee componisten deze uitdaging aangenomen.

Degenen die in de jaren tachtig zijn opgegroeid, zijn de mid-dertigers van nu. Dat houdt dus in dat de reclame-, film- en muziekmakers die momenteel het medialandschap bepalen, zijn opgegroeid in de jaren tachtig. Of, om er eens wat jeukende marketingtermen in te slingeren, de teens van toen zijn de ‘early adopters’ en ‘decision makers’ van vandaag de dag. Jeugdsentiment wordt onder het stof vandaan gehaald (denk maar aan de remake van Miami Vice en de onder internetters mateloos populaire David Hasselhoff) en daar hoort ook de Commodore 64 bij, de legendarische spelcomputer. De C64 was zijn tijd ver vooruit, mede dankzij zijn fenomenale SID-muziekchip (zie elders op mijn log). Dat de gamedeuntjes nog steeds tot de verbeelding spreken, blijkt uit een bijzonder concert op 22 september in De Gigant in Apeldoorn. Het Nederlandse Ricciotti Ensemble (voor de gelegenheid omgedoopt tot C64 Orchestra) onder leiding van dirigent Bas Wiegers waagt zich aan klassieke uitvoeringen van composities van C64-helden Rob Hubbard en Jeroen Tel. (*)

Tijd en plaats van het gebeuren :

Dag in de Branding 10 USA edition
Zaterdag 29 november 2008 van 15.00 u tot 24.00 u
Op ve
rschillende locaties in Den Haag (Nederland)

Het volledige programma en alle verdere info vind je op www.dagindebranding.nl

Bron www.araglin.nl

Bekijk ook : Commodore 64 Orchestra trailer (Youtube, 3’10”, 5/10/2006)

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=-poagc6c7qQ&w=425&h=344]

en Steve Reich : Music for 18 Musicians op YouTube

Rituelen van zingen en spelen : een bijna rituele ervaring

Gyorgy Kurtág De Hongaarse componist Gyorgy Kurtág stak zijn grote bewondering voor Johann Sebastian Bach niet onder stoelen of banken. In het programma ‘Rituelen van zingen en spelen‘ brengen het Vlaams Radio Koor en het Prometheus Ensemble beide componisten samen; meester en leerling, fan en idool, verenigd over de eeuwen heen. De delen van Bachs bekende motet ‘Jesu meine Freude’ worden afgewisseld met werken van Kurtág, en deze combinatie van twee grootmeesters – zo verschillend maar toch zo eensgezind – creëert een haast rituele ervaring.

Het motet ‘Jesu meine Freude’ van Bach begeleidde oorspronkelijk een jonge vrouw tijdens haar laatste reis naar het hiernamaals. De wereld waarin we het werk vandaag de dag horen is niet meer te herkennen, maar de impact is er niet minder om geworden. Kurtág probeert in zijn miniaturen vat te krijgen op het mysterie van die wereld die ons omringt, met gebalde composities waarin elke noot zijn ‘existentiële’ plaats heeft.

Vanaf zijn eerste compositie is Gyorgy Kurtágs (1926) concept de synthese geweest, een synthese die niet enkel diverse elementen uit het verleden actualiseerde, maar ook diverse gebieden van de hedendaagse muziek samenbracht. De verbinding met het verleden brengt hem constructief bij Webern, structureel bij Bach, emotioneel bij Schumann en tenslotte existentieel bij zichzelf. Boven alles is in zijn synthesestijl steeds een grote graad van originaliteit en persoonlijkheid aanwijsbaar, waaraan de synthese van reeds bestaande elementen zelf, ondergeschikt blijft. Kurtág daagt als het ware de traditionele elementen uit om tot het nieuwe te komen. Kurtágs omgang met de traditie kan je ook definiëren als dialogen, dialogen met de personen aan wie hij hommages brengt. Citaten gebruikt hij zelden of nooit, hij houdt veel meer van hommages, waarbij hij totaal vrij kan beschikken over het materiaal van de persoon aan wie hij een hommage brengt.

Programma :

  • Johan Sebastian Bach, Jesu Meine
  • György Kurtág, Kanon 4. (Uit Omaggio a Nono) – Zorniger Choral – Auf ! Schwung ! (‘Jauchzet und frohlocket !’) – Jelék (Zeichen) – Aus tiefer Not schrei ich zu dir – A halál, mint egy tör (Es rafft dich der Tod) – Versetto – O Lamm Gottes unschuldig – ‘Langsam und schmachtend’ – Virág az ember…

Tijd en plaats van het gebeuren :

Vlaams Radio Koor & Prometheus Ensemble : Bach, Kurtág
Vrijdag 28 november 2008 om 20.00
OLV-ter-Potterie Brugge
Potterierei 79
8000 Brugge
—————————
Dinsdag 2 december 2008 om 20.00
Predikherenkerk Leuven

OLVrouwstraat
3000 Leuven
—————————
Donderdag 4 december 2008 om 20.00
CC Hasselt

Kunstlaan 5
3500 Hasselt

Meer info : www.ccha.be, www.vlaamsradiokoor.be en www.prometheusensemble.be

Extra :
György Kurtág op www.boosey.com
György Kurtág Biografie en Portret, Yves Knockaert op www.arsmusica.be
György Kurtág : Grilligheid troef op www.musicalifeiten.nl
The Mind is a Free Creature. The music of György Kurtág , Rachel Beckles Willson op www.ce-review.org, 24/03/2000
György Kurtá op Youtube