Maand: december 2009

Eric Sleichim en BL!NDMAN tasten opnieuw de grenzen van de concertervaring af. Centraal staat het idee van transformatie. Muziekstukken overlappen elkaar: oude en nieuwe muziek, bekend en onbekend, vertrouwd en bevreemdend haken in elkaar tot een caleidoscopische, zintuiglijke belevenis. Luc Brewaeys componeert voor de gelegenheid zeven modules die doorheen de voorstelling een constante gedaanteverwisseling ondergaan.

In ‘Kwadratur #2 / Transfo‘ tasten de zestien Blindmannen – vier saxen, vier strijkers, vier stemmen en vier percussionisten – opnieuw de grenzen van de concertervaring af. Centraal staat de idee van transformatie. De grijze zone tussen de veilig afgebakende conventies en categorieën is het speelterrein. Muziekstukken overlappen met elkaar: oude en nieuwe muziek, bekende en onbekende geluiden, vertrouwde en bevreemdende tonen. Muzikanten wagen zich buiten het domein van hun vertrouwde instrument. De elektronica kneedt klanken tot onwezenlijke, nieuwe elementen. Een wisselende stroom van impulsen – licht en donker, visueel en auditief – leidt u naar een intense, steeds veranderende gewaarwording van de ruimte.
Luc Brewaeys componeert voor de gelegenheid een partituur die bestaat uit zeven modules. Daarbij arrangeert Eric Sleichim bestaand werk van andere componisten tot een nieuw geheel dat baadt in een modulaire lichtinstallatie. Gegarandeerd een verrassend visueel concert !

Programma :

• Jonathan Harvey, mortuos plango (1980) (electronics)
• Eric Sleichim, strange attractors (2009) (turntables, IR-stralen, stemmen)
• Luc Brewaeys, vogliamo inneggiare, module 1 (2009, creatie in opdracht van BL!NDMAN) (tutti)
• Thierry De Mey, silence must be! (2002) (dirigent en percussie)
• John Zorn, cat o’ nine tails, part 1 (1988) (strijkkwartet)
• Heiner Goebbels, stadt land fluss, part 1-2-3 – arr. Eric Sleichim (2001) (saxofoonkwartet & sampler)
• Kaija Saariaho, nuits, adieux (1991) (vocaal kwartet)
• Tristan Murail, vampyr (1984) (e-gitaar)
• Mayke Nas, enjenoemthetliefde (2006) (vocaal kwartet & video)
• Philip Glass, music in contrary motion (1969) (tutti)

Tijd en plaats van het gebeuren :

Eric Sleichim & Bl!ndman : Kwadratur #2/Transfo
Vrijdag 8 januari 2010 om 20.00 u (Inleiding door Maarten Beirens om 19.15 u)
Concertgebouw Brugge
’t Zand 34
8000 Brugge

Meer info : www.concertgebouw.be
———————-
Woensdag 13 januari 2010 om 20.00 u (Inleiding door Maarten Beirens om 19.15 u)
deSingel – Blauwe zaal
Desguinlei 25
2018 Antwerpen

Meer info : www.desingel.be
———————-
Zaterdag 23 januari 2010 om 20.30 u
Kaaitheater
Sainctelettesquare 20
1000 Brussel

Meer info : www.kaaitheater.be en www.blindman.be

In het kader van het gloednieuwe Happy New Festival is deze productie ook nog te zien op 27 april 2010 in de Kortrijkse Schouwburg.

Extra :
Luc Brewaeys : www.lucbrewaeys.com
Eric Sleichim op www.blindman.be
Jonathan Harvey op www.arsmusica.be
Thierry De Mey op www.matrix-new-music.be
Kaija Saariaho : www.saariaho.org en www.chesternovello.com
Tristan Murail op www.arsmusica.be
Mayke Nas : www.maykenas.nl en www.donemus.nl
Philipp Glass : www.philipglass.com

Elders op Oorgetuige :
Domein Luc Brewaeys : muziek van een extravert theaterman, 9/12/2009
Twintig jaar BL!NDMAN : een wervelend verjaardagsfeest, 5/02/2008

Er groeit nog lang geen gras op zijn buik, en gelukkig maar. Het zijn niet altijd de doden die moeten gevierd worden: Josse De Pauw (1952-) keert na talloze omzwervingen in het theaterlandschap terug naar de plek waar het voor hem allemaal begon: Brussel. De KVS, Théatre National en Cinematek zetten hem in de bloemetjes door de hele maand januari uit te roepen tot ‘Josse-maand‘, met oud en meer recent werk van De Pauw, gaande van theater over film tot muziek en literatuur.

Josse De Pauw kennen we wellicht allemaal, van bekroonde voorstellingen als üBUNG , Larf en Weg, of misschien van de prachtige films Hombres Complicados en Iedereen Beroemd!. Na een aantal jaren werken voor theaters in andere steden, keert deze veelzijdige podiumkunstenaar terug naar Brussel, de stad waar alles ooit begon. Josse grasduinde in twintig jaar eigen werk, en selecteerde stukken tekst, muziek, theater en film, goed voor een maand lang spelen in de twee Brusselse stadstheaters met wie hij de komende jaren zal samenwerken. Als toemaatje dook ook CINEMATEK in haar archieven en presenteert in januari en februari films van en met Josse De Pauw. Een Josse-boost voor Brussel, een retrospectieve als nieuw begin !

die Siel van die Mier – do 7, vrij 8 en za 9/01, telkens om 20.30u – KVS Box
In die Siel van die Mier laat een professor die termieten bestudeert, in zijn ziel kijken. Al 35 jaar doceert hij bezield over het seksuele en sociale gedrag van termieten. Maar zo geordend en geolied als zijn lezing is, zo turbulent en chaotisch verliep intussen zijn eigen leven. Tijdens zijn laatste, langzaam ontsporende college dringt het door de kieren van zijn lezing heen.
Jan Kuijken en George Van Dam begeleiden de professor op zijn emotionele reis en nemen af en toe brutaal het muzikale voortouw. Auteur David Van Reybrouck sleepte met die Siel van die Mier de Toneelschrijfprijs 2004 in de wacht. ‘Een duivels intelligente en tegelijkertijd ook een warme en zeer genereuze voorstelling.’ (Radio 1)

Eric Thielemans & Josse De Pauw : Rops / Snare – vrij 15 en za 16/01, telkens om 20.00 u – KVS Bol
ROPS/SNARE is een duet voor snare drum en stem, twee instrumenten die mekaar zoeken om één verhaal te vertellen. Dat verhaal is Rops, een ‘monoloog in vrije verzen’ die Josse De Pauw schreef voor een varken. Over het genot van de klaverwei en de geborgenheid van de stal, het verlies van zijn kloten, het steeds zwaarder wegende spek en zijn missie als verwerkt vlees. Over de angst voor het slagersmes en zijn twijfels over dat ander zoogdier, de mens. De Pauws vertelling dialogeert met de snare drum van Eric Thielemans, bekend van zijn werk met onder meer Ben Sluijs en Mâäk’s Spirit. Hij neemt de toeschouwer mee op een muzikale trip tussen meditatie en trance. Soms hard en rauw, dan weer subtiel en suggestief.

Josse De Pauw : üBUNG/ het concert – vrij 15 en za 16/01, telkens om 21.30 u – KVS Bol
üBUNG is een film van Josse De Pauw en Koen Gisen over een groepje bevriende volwassenen, die zowat alles hebben wat het leven te bieden heeft en toch blijkt dat niet genoeg. Tijdens een ‘vriendendiner’ en onder invloed van nogal wat drank, kraakt de zorgvuldig opgebouwde status in al zijn voegen. In de oorspronkelijke versie van üBUNG werd de film ‘live’ nagespeeld door zes prille tieners, in üBUNG/het concert gaat het om de samenspraak tussen film en muziek. Op de scène staan dit keer vier muzikanten die zich onder leiding van Pierre Vervloesem door de film laten inspireren tot een concert.

Muziektheater Transparant / Collegium Vocale: Ruhe : Ruhe – wo 20 en do 21/01, telkens om 20.30 u – Théatre National – Uitverkocht
In Ruhe zingen twaalf mannen van het koor Collegium Vocale Gent een prachtig recital van beroemde Schubertliederen. Tot twee oud-SS’ers brutaal de harmonie verbreken met een getuigenis over hun denken en doen in de jaren ’40. Hun monologen zijn bewerkingen van teksten uit De SS’ers, een verzameling gesprekken met mensen die deel uitmaakten van de elitetroepen van de nazi’s. Daaruit blijkt dat die ‘verfoeilijke onmensen’ niet altijd zo ver van ons af staan als we wel zouden willen. Een intrigerende voorstelling, met woorden die verwarren en liederen die troosten.

A Quiet Evening/ Strange News – vrij 29 en za 30/01, telkens om 20.15 u – Théatre National
In Strange News vertellen een orkest, een videoprojectie, een verteller en een driedimensionaal  geluidssysteem het verhaal van een voormalige kindsoldaat, die na een succesvolle therapie opnieuw kan meedraaien in de maatschappij. Deze bijzondere voorstelling kwam tot stand nadat de Noorse componist Rolf Wallin en Josse De Pauw projecten bezochten van de liefdadigheidsorganisatie Christian Relief Network in Oeganda en Congo, waar ze de voormalige kindsoldaten ontmoetten.
Het voorprogramma van deze buitengewone avond is getiteld A Quiet Evening, de nieuwste creatie van Josse De Pauw en violist/componist George van Dam, één van zijn muzikale kompanen.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Josse De Pauw-festival
Van donderdag 7 t.e.m. zaterdag 30 januari 2010
KVS en Théatre National
Brussel

Alle verdere info vind je op www.kvs.be en www.theatrenational.be

Extra :
Interview met Josse De Pauw op www.klara.be, 14/02/2002 (video)

Elders op Oorgetuige :
Ruhe : schoonheid is niet pluis, 8/05/2007

Thelema Trio brengt spijtig nieuws : klarinettist Marco Antonio Mazzini heeft besloten het Belgenland na 9 jaar terug te verruilen voor zijn vaderland Peru. Hij zal dus Thelema Trio verlaten, maar niet zonder de nodige symboliek. Op woensdag 23 december zal hij een laatste Belgisch concert spelen als afscheid met een aantal vrienden, nl. Marijke Hellemans (gitaar), Danny Corstjens (klarinet), Rik De Geyter (klarinet), Sven Van De Voorde (klarinet), Wouter Vercruysse (cello) en natuurlijk Ward De Vleeschhouwer (piano) en Peter Verdonck (saxofoon).

Met dit intieme optreden neemt Thelema Trio afscheid van Marco Mazzini, althans wat de Belgische podia betreft. Tijdens de komende tournee in de USA van maart en april 2010 zal Marco nog steeds de klarinetpartijen voor zijn rekening nemen. Thelema Trio blijft echter niet bij de pakken zitten, en zal doorgaan zoals je dat van hen gewend bent.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Afscheidsconcert Marco Antonio Mazzini
Woensdag 23 december 2009 om 21.00 u
Hot Club Reserva
Jan Breydelstraat 32
9000 Gent

Meer info : www.thelematrio.com

Aan doorgewinterde muziekliefhebbers hoeven we Luc Brewaeys niet meer voor te stellen. Deze Vlaamse componist – een van de interessantste van zijn generatie – behoort tot het uitstervende ras van grote symfonici en operacomponisten. Hoewel de symfonie en opera door sommige avant-gardisten al in de vorige eeuw doodgewaand waren, slaagt Brewaeys erin wezenlijk nieuwe muziek te schrijven in deze genres. In 2007 beleefde zijn opera “L’uomo dal fiore in bocca” een succesvolle première in De Munt in Brussel.

Brewaeys’ composities stoelen op het principe van de spectrale muziek, waarbij de boventoonspectra van klanken niet alleen het uitgangspunt zijn voor de constructie van akkoorden en melodieën, maar ook voor klankkleur, speeltechnieken en instrumentatie. Frappant is bovendien het exuberante, spectaculaire karakter van Brewaeys’ muziek, die opvalt door haar retorische en theatrale schrijfwijze. Naast deze extraverte trekjes valt de stringent mathematische tijdsconstructie van zijn werk des te meer op, al staat deze strenge opbouw nooit het expressieve karakter van zijn muziek in de weg. Zij is er misschien zelfs de voorwaarde voor. Muziek van een extravert theaterman.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Domein Luc Brewaeys

• Vrijdag 8 januari 2010
  20.00 u : Kwadratur #2/Transfo / Eric Sleichim & BL!NDMAN
• Zaterdag 9 januari 2010
  20.00 u: Ictus / Brewaeys en het spectralisme
• Zondag 10 januari 2010
  14.00 u : Diapason / Documentaire over Luc Brewaeys
  15.00 u : Johan Huys in gesprek met Luc Brewaeys en Annelies Van Parys
  16.00 u : The Roentgen Connection / Les Méandres de la Mémoire

Concertgebouw Brugge
‘t Zand 34
8000 Brugge

Het volledige programma en alle verdere info vind je op www.concertgebouw.be

Elders op Oorgetuige :
Champ d’Action brengt hulde aan Luc Brewaeys in Antwerpen, Gent en Brussel, 31/10/2009

Ex-gevangene en neonazi Adam O. Petersen volgt een re-integratieprogramma in de leefgemeenschap van Ivan, een geestelijke met een onwankelbaar geloof in de mens. Op Ivans vraag om zich een positief doel te stellen, antwoordt Adam dat hij een taart zal bakken met de appels uit Ivans tuin. Dat blijkt niet zo eenvoudig. Naast de kleptomaan-verkrachter Gunnar, de gangster Khalid, de zwangere alcoholica Sarah en een verbouwereerde skinheadbende komt ook de duivel roet in het eten gooien. Of is het God?

Adams appels is de eerste samenwerking tussen Olympique Dramatique en Dominique Pauwels (LOD), die eerder al de muziek componeerde voor Onegin en Wolfskers. Samen bewerken ze dit gitzwarte filmscenario van de Deense Oscarwinnaar A.T. Jensen tot een musical. Aangevuld met Annet Malherbe, Koen De Graeve, vier jonge acteurs, een danseres en een stel muzikanten nemen de Olympiquers je mee op een krankzinnige trip door de wereld van goed en kwaad, waarbij geen enkele overtuiging overeind blijft.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Olympique Dramatique & Dominique Pauwels: Adams Appels
Woensdag 23 december 2009 om 20.00 u
KVS Bol
Lakensestraat 146
1000 Brussel

Meer info : www.kvs.be
—————————
Zaterdag 16 januari 2010 om 20.00 u
Schouwburg Leuven
Bondgenotenlaan 21
3000 Leuven

Meer info : www.30cc.be
—————————
Van woensdag 27 t.e.m zaterdag 30 januari 2010, telkens om 20.00 u
Bourla Schouwburg
Komedieplaats 18
2000 Antwerpen

Meer info : www.toneelhuis.be en www.lod.be

Dominique Pauwels op www.matrix-new-music.be en www.lod.be

Elders op Oorgetuige :
Adams appels : een krankzinnige trip door de wereld van goed en kwaad, 26/05/2009
Judaspassie : apologie van de zwakke menselijkheid, 3/03/2009

Novecanto is een Gents onafhankelijk gemengd koor voor ‘klassieke muziek vanaf 1900’. Het bestaat uit een veertigtal moedige liefhebbers die een vakkundige afwerking nastreven en staat sinds 1991 onder de leiding van Katrijn Friant. Het heeft een democratische en open structuur, is zelfbeherend en pluralistisch, en is vrij van invloed van elke beweging of organisatie. Het koor brengt elk jaar een nieuw eigen concert met een gevarieerd programma. Vertrekkend vanuit één thema, muziekstuk, componist of muzikaal gegeven, gaat het koor op zoek naar aanverwante muziek. Kenmerkend voor deze projecten/concerten is het verkennen van nieuwe of onbekende werken.

Geen dichter centraal ditmaal op het Novecanto-concert. Na de concerten rond Rilke (2007) en Lorca (2008), zoekt Novecanto het nu aan de overkant van de oceaan met een 100% Amerikaans programma. De spilfiguur van het concert wordt Aaron Copland, met In the Beginning en een aantal American Folksongs. Voorts zingt het koor muziek van Morten Lauridsen, van wie er dit jaar de Nocturnes (2005) op het programma staan. Traditiegetrouw zie je ook een aantal solisten aan het werk. Dit jaar zijn dat Kim Meyns, zang, Jan Vercruysse, fluit en Koen van Overberge, piano. En natuurlijk heeft Katrijn voor een paar muzikale verrassingen gezorgd.

Een van de meest uitgevoerde componisten van Amerikaanse koormuziek is Morten Lauridsen (1943). Hij is opgekomen als een van Amerika’s fijnzinnigste en meest geliefde componisten. Zijn gedistingeerde muziek heeft een permanente plaats in het vocale standaardrepertoire en wordt regelmatig uitgevoerd door koren en vocale artiesten over de hele wereld. Zijn liefde voor poëzie wordt vaak weerspiegeld in zijn composities. Lauridsen vertrekt dan ook vaak vanuit de tekst tijdens het componeren.

Aaron Copland (1900- 1990) is s één van de meest succesvolle componisten van de Verenigde Staten. Hij schreef werken voor verschillende genres en media, waaronder ballet, opera en film, maar ook orkest, koor- en kamermuziek, talloze liederen en klaviermuziek. Copland creëerde een onderscheidende Amerikaanse stijl en esthetiek in werken die telkens verschillen in moeilijkheidsgraad. Zijn muziek bracht een moeizaam evenwicht tot stand tussen moderne muziek en Amerikaanse volksmuziek. Hij speelde een belangrijke rol in de groei van ernstige muziek in het Amerika van de twintigste eeuw.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Novecanto : By the Waters of Minnetonka
Zondag 20 december 2009 om 20.00 u
Zaal Parnassus
Oude Houtlei 124
9000 Gent

Meer info : www.novecanto.be

Extra :
Morten Lauridsen : www.mortenlauridsen.com, en.wikipedia.org en youtube
Aaron Copland op en.wikipedia.org en youtube

Bekijk alvast Morten Lauridsens ‘Sure on this Shining Night’ uit de reeks Nocturnes (2009)

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=p1sJkfxJYDY&w=425&h=344]

Voor het eerst brengt de Vlaamse Opera de averechtse musical Candide. De Britse regisseur en scenograaf Nigel Lowery creëert een nieuwe visie op het meesterwerk van Leonard Bernstein met in de hoofdrollen de jonge Amerikaanse tenor Michael Spyres als Candide en dé coloratuursopraan van het moment Jane Archibald als Cunegonde.

Tijdens de komende feestdagen brengt de Vlaamse Opera het meesterwerk Candide van Leonard Bernstein, wat voor een aantal primeurs zorgt. Het is voor het eerst dat Candide een volwaardige productie krijgt in Vlaanderen, voor het eerst maakt de Vlaamse Opera een uistapje naar musical, voor het eerst neemt huis- en koordirigent Yannis Pouspourikas de muzikale leiding op zich van een productie. Voor de Britse regisseur en scenograaf Nigel Lowery betekent dit een eerste regie in Vlaanderen. Gevierd in Berlijn, Londen en Amsterdam bracht de Vlaamse Opera eerder al zijn Rinaldo als gastproductie. Samen met een bijzondere bezetting creëert hij bij ons een eigenzinnige nieuwe visie op deze klassieker gebaseerd op de novelle van Voltaire.

Als bastaard van adellijke afkomst groeit Candide (Michael Spyres) op in Westfalen. Samen met jonkvrouw Cunegonde (Jane Archibald) worden ze door meester Pangloss (Graham Valentine) onderwezen dat ze in ‘de beste van alle mogelijke werelden leven’. Een oorlog katapulteert Candide op slag uit dit paradijs naar de brute werkelijkheid. Het is het begin van een queeste, waarbij Candide de wereld rondreist op zoek naar zijn Cunegonde. Van Lissabon gaat het naar Parijs, Buenos Aires, Suriname en Venetië. Op zijn rondreis ontmoet hij de meest verdorven personages en is hij getuige van moord, ketterverbrandingen, oplichterij en aardbevingen, maar niets kan zijn naïeve optimisme breken.
Van de scepticus Martin (eveneens Graham Valentine) leert hij stilaan zijn kritische geest te gebruiken. Aan het einde vindt Candide zijn Cunegonde, nu een lelijke oude vrouw. Hij huwt haar en vindt het echt leven in zijn achtertuin.

Leonard Bernstein zelf was een Voltaire van de Amerikaanse muziek: een briljante, humorvolle, hoogintelligente, charismatisch-kritische geest, die met ongebreideld dynamisme en buitengewoon succes bedrijvig was als componist, dirigent en pedagoog. Voor Candide had Bernstein muziek geschreven voor het toneelstuk The Lark van de theaterauteur Lillian Hellmann. Candide zou aanvankelijk op soortgelijke leest geschoeid worden. Zowel Hellman als Bernstein vonden de tijdsperiode ideaal om de satire van Voltaire te brengen. Beiden voelden de dreiging van het McCarthyisme en beiden zouden ook door het FBI nauwlettend in de gaten gehouden worden.

Op zijn beurt overtuigde Bernstein Hellman om er geen toneelstuk van te maken, maar iets totaal nieuws: een muzikale avonturenroman naar Voltaires kritisch-satirische voorbeeld, een filosofisch-muzikale hommage aan de zogenaamde lichtere muze uit de Europese opera buffa, operette en de Angelsaksische comic opera’s à la Gilbert and Sullivan maar gekruid met de bravoure van Broadway. Misschien is het nog het beste om Candide een ‘averechtse musical’ te noemen.

Het werk aan Candide verliep niet vlot. Allerlei andere projecten fietsten ertussendoor en dan vooral West Side Story. Omdat Bernstein aan beide producties tegelijk werkte, refereren ze muzikaal naar mekaar. Om de spanning op te bouwen tijdens de autodafescène in Lissabon in Candide gebruikt hij, bijvoorbeeld, dezelfde scherpe frasen als die in West Side Story om de spanning tussen de jeugdbendes te verklanken. Het beroemde liefdesduet ‘One Hand, One Heart’ en de muziek van ‘Gee, Officer Krupke’ uit West Side Story waren oorspronkelijk bedoeld voor Candide. Het nummer ‘O Happy We’ uit Candide was dan weer bedoeld voor West Side Story.

Vooral de liedteksten vorderden traag. Bernstein en zijn vrouw Felicia wilden aanvankelijk de teksten zelf schrijven, maar hoe groot hij was als componist al gauw moest hij het werk opgeven. Verschillende namen als John Latouche, Dorothy Parker en Stephen Sondheim droegen bij aan de lyrics.

De eerste reacties op Candide waren eufemistisch uitgedrukt gemengd. Noch het Broadwaypubliek noch de pers waren klaar voor zoveel nieuws in de muziek en op de planken. Candide hield het slechts 73 voorstellingen uit. Het gevolg hiervan was dat er een hele reeks revisies zouden volgen, zodat Hellman uiteindelijk zou verbieden dat er nog langer aan haar libretto gesleuteld werd. Hugh Wheeler schreef een nieuw libretto en het was uiteindelijk een versie uit 1989 die de ultieme zege kreeg van Bernstein zelf. Het is die versie waarop de Vlaamse Opera zich baseert.

De Britse regisseur en scenograaf Nigel Lowery brengt deze ‘averechtse musical’ met een explosief mengsel van Brecht en Monty Python op de planken. De uitgebreide cast staat onder de muzikale leiding van onze nieuwe huisdirigent Yannis Pouspourikas. De jonge tenor Michael Spyres zingt de titelrol, naast shooting star coloratuursopraan Jane Archibald als Cunegonde, de Mozartveteraan Keith Lewis als de Governor en Karan Armstrong, grand lady van het regietheater en ster op alle grote Duitse podia, als The Old Lady. Dr. Pangloss, tenslotte, wordt gespeeld door Graham Valentine, de virtuoze karakteracteur van het Marthalerensemble die vorig seizoen bij ons te zien was in Die Schöpfung.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Leonard Bernstein, Candide
Do 17, za 19, di 22 en di 29 december 2009, telens om 20.00 u
Zondag 27 december om 15.00 u
Do 31 december om 19.00 u
Vlaamse Opera Antwerpen
Van Ertbornstraat 8
2018 Antwerpen
—————
Za 9, di 12, do 14 en vrij 15 januari 2010, telkens om 20.00 u
Zondag 17 januari om 15.00 u
Vlaamse Opera Gent
Schouwburgstraat 3
9000 Gent

Meer info : www.vlaamseopera.be

Extra :
Leonard Bernstein : www.leonardbernstein.com, en.wikipedia.org en youtube
Candide op en.wikipedia.org

Bekijk alvast de Ouverture van Candide, uitgevoerd door het London Symphony Orchestra en gedirigeerd door Bernstein zelf.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=422-yb8TXj8&w=425&h=344]

Lucio Capece (1960) is een Argentijns muzikant die nu in Berlijn woont. Hij speelt sopraansaxofoon, basklarinet en studeerde gitaar in Buenos Aires. Hij legt zich vooral toe op geïmproviseerde muziek, gaande van extreem reductionistische muziek tot noise. Zijn instrumenten prepareert hij soms met plastic flessen, pingpong balletjes, water, papier en allerhande analoge electronica. Als elektronische muzikant speelt hij op een set bestaande uit een non-input mixer met 12 kanalen en een sampler. De geluiden van de mixer worden gebruikt door de sampler die functioneert als controller, processor, editor in real time. Zijn werk put heel wat inspiratie uit de beeldende kunsten en cinema en ontstaat telkens in een improvisatiecontext, waarbij vooral de ervaring van tijd en perceptie centraal staat. In zijn zoektocht kruist hij geregeld het pad van verwante klankzoekers zoals Keith Rowe, Yannis Kyriakides en Mattin.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Concert Lucio Capece
Zaterdag 19 december 2009 om 20.00 u
Q-O2 werkplaats
Washuisstraat 28
1000 Brussel

Meer info : www.q-o2.be en www.luciocapece.blogspot.com

Elders op Oorgetuige :
Gentse avant-gardedames en elektronicagoden in Vooruit, 7/05/2008
Ways of hearing navigeert door grillig klanklandschap, 2/10/2007

Tranche de Vie geeft de verschillende projecten/kunstenaars die in 2009 in residentie waren in Netwerk-art Aalst weer zoals ze zijn: als levende organismes in verschillende stadia van ontwikkeling. Het event toont praktijken die geëvolueerd zijn van een geïsoleerd proefondervindelijk onderzoek naar het punt waarop de interactie met het publiek essentieel is voor de verdere ontwikkeling. Tranche de Vie: experimenteel, hybride en ongeconditioneerd.

Donderdag 17 December 2009
SoundImageCulture 09 richt zich op documentairemakers met een brede antropologische visie en een opmerkelijk gevoel voor experiment. Donderdag worden de resultaten van de masterclass anno 2009 getoond. Een veelbelovende mix van nieuwe en meer vertrouwde namen: Nathalie Zaccaï Reyners, Mieke Witkamp, Charlotte Grégoire, Angelo Vermeulen, Annemie Maes, Luke Moody, Marta Kuzca, Marie Géhin en Nadine Wanono.

Vrijdag 18 December 2009
Presentatie van de cataloog van de jongste editie van Kunst & Zwalm 2009, met bijdragen van René Kockelkorn, een onafhankelijk curator en publicist uit Luxemburg, en Wim Van Mulders, auteur van talloze bijdragen over hedendaagse kunst en voormalig docent aan de Academie van Gent.

Hans Bryssinck & Diederik Peeters presenteren Zanahoria in sneak preview, een lecture-performance die handelt over de onophoudelijke slingerbeweging tussen hoopvolle verwachtingen en onvermijdelijke teleurstellingen. Centraal staat de zoektocht naar beelden en hoe die geactiveerd kunnen worden: een proefondervindelijk onderzoek dat zich afspeelt in oost en west, op de grens tussen intuïtie en onwetendheid. Zanahoria geeft verslag over de verraderlijke kloof tussen beelden als voorafspiegeling en beelden als werkelijkheid. Begin 2010 zal dit stuk in de Beursschouwburg van Brussel in première gaan.

Christoph De Boeck geeft toelichting bij zijn meest recente project Staalhemel. Opzet van de installatie is de hersengolven van de toeschouwer om te zetten in ritmische patronen. Hamertjes tikken op een stalen overspanning die de ruimte domineert, zodat de energie van het brein vertaald wordt in een ruimtelijke en tactiele ervaring. De Boeck toont een demoversie, terwijl hij de ontstaansgeschiedenis van het project reconstrueert.
Christoph De Boeck is met Staalhemel ook genomineerd voor de Prijs Nieuwe Media van de Stichting Liedts-Meesen. De genomineerde werken zullen van april tot juni 2010 te zien zijn in ‘Update III’, de derde biënnale voor interactieve en digitale kunst georganiseerd door De Zebrastraat Gent. (www.zebrastraat.be)

Choreografen Mette Edvardsen en Philippe Belou verkennen het boek als een medium dat in het teken staat van tijd, ruimte en intimiteit. every now and then is een voorstelling die zich openvouwt als de bladzijden van een boek, terwijl de lezers/toeschouwers simultaan volgen wat op scène gebeurt. Kortom: de intimiteit van het lezen in een ongebruikelijke combinatie met de collectieve ervaring van het kijken.

Tijdens hun laatste residentie voltooiden Julia Eckhardt & Aernoudt Jacobs de opnames van Playground G, een stuk voor viool en ‘gemanipuleerde’ objecten. In een set-up die eruit ziet als een laboratorium worden diverse materialen (glas, hout, water, klei, papier, metaal en ijs) omgevormd tot geluidstransmitters: het water trilt, een bol klei davert op tafel, papier absorbeert, … als reactie op de versterkte, variabele frequenties van de viool. Tegelijk mogen toeschouwers de objecten zelf vasthouden en bewegen, zodat hun aanrakingen de transmissie en manipulatie van het geluid verder beïnvloeden.

Doorlopend donderdag & vrijdag
Laurent Dupont-Garitte, tot vorig jaar student aan het E.R.G. en sinds kort in residentie in Wiels, toont recent videowerk. Een camera volgt de onzekere bewegingen van kringelende rooksignalen in het atelier, en tast zo heel behoedzaam de ruimte af.

Thomas Gevaert toont Jacqueline Mesmaeker, een videoportret van zijn ontmoeting met de gelijknamige kunstenares in 2008, als een ingetogen weergave van artistieke vragen en reflecties over de generaties heen.

‘Qualia’ zijn de losse bouwstenen van onze perceptie, de ondeelbare ‘atomen’ die doorgaans niet-communiceerbaar worden geacht, wegens subjectief en niet te verifiëren. Hoe ziet de kleur rood eruit voor jou? Carl De Smet & Dolores Hulan extrapoleren die subjectieve perceptie naar een choreografisch miniatuuruniversum. De video-installatie Performing Qualia | 2 | toont wat de toeschouwer normaal enkel met gesloten ogen beleeft: de onzichtbare kracht van een intiem schouwspel, waarin verhaal, emotie en beeld vervagen tot één dynamisch proces.

Netwerk onderhoudt goede banden met l’H du Siège, een expositieruimte in Valenciennes. JCNSD, aka Jelle Clarisse & Sarah Dhont, verbleven er dit voorjaar in residentie. Ze presenteren Catastrophe à Valenciennes, een explosieve round-up van hun toenmalige project, dat de grens aftast tussen ‘closure’ en vergankelijkheid.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Tranche de Vie
Donderdag 17 december 2009 om 19.00 u
Vrijdag 18 december 2009 om 20.00 u
Netwerk /Centrum voor Hedendaagse Kunst
Houtkaai z/n
9300 Aalst

Meer info : www.netwerk-art.be

Elders op Oorgetuige :
Staalhemel : interactieve installatie van Christoph De Boeck, 28/09/2009
QO-2 doundo/recycling G, 6/10/2006