1. Henry Grimes + David Toop + Elaine Mitchener
Henry Grimes (usa)
Na 35 jaar in volledige obscuriteit te hebben geleefd, werd de legendarische jazzbassist Henry Grimes in 2002 herontdekt in Georgia door een sociaal werker. Vanaf dat moment begon hij aan een tweede carrière. William Parker gaf hem een nieuwe contrabas en sindsdien heeft hij meer dan 400 concerten gespeeld over heel de wereld. Grimes begon zijn carrière naast muzikanten als Albert Ayler, Don Cherry, Sunny Murray, Sonny Rollins, Cecil Taylor … De lijst is eindeloos. Nog steeds geldt Grimes als een van de meest innovatieve en avontuurlijke bassisten en violisten in het freejazzgenre die een open en vergedreven improvisatiecultus onderschrijft. Op het KRAAKfestival in 2006 zorgde hij samen met Patty Waters voor een van de meest adembenemende concerten uit de KRAAKgeschiedenis. Op Drieklank treedt hij aan als leider van het trio met David Toop en Elaine Mitchener.
David Toop (uk)
David Toop is een van de meest veelzijdige gezichten in het hedendaagse experimentele muziekcircuit. Als muziekcriticus schreef hij een aantal belangrijke werken als ‘Ocean of Sound’, ‘Rap Attack’ en ‘Haunted Weather’ en leverde hij bijdrages voor ondermeer The Wire, The Face, The Guardian… Als muzikant begon hij als onderdeel van The Flying Lizards en speelde later samen met onder andere Max Eastley, Jon Hassel, Derek Bailey, Brian Eno en Prince Far I. Daarnaast houdt hij zich ook nog bezig met field recordings, geluidsinstallaties en als curator van festivals, soundtracks … Ongetwijfeld dé uitgelezen improvisator voor een uitdagende instant compositie in het Grimes-trio.
Elaine Mitchener (uk)
In dezelfde Londense improvisatiescene als Toop werkt ook vocaliste Elaine Mitchener. Als jonge vrouw begon ze in gospelkoren, maar belandde door haar interesse in nieuwe muziek al snel in in jazz- en improvkringen. Zo ontwikkelde ze een nieuw vocaal klankpalet dat zorgde voor een nauwe samenwerking met Toop en het London Improvisers Orchestra. Daarnaast is ze ook actief in muziektheaterproducties en werkt ze aan zowel solostukken als verschillende medium- en genreoverschrijdende collaboraties.
2. Graham Lambkin + Jason Lescalleet + Pauline Monin
Jason Lescalleet (usa)
In de laatste tien jaar wierp Jason Lescalleet zich op als de meester van de tapeloop. Met oude reel-to-reel tapemachines en een bredere voorliefde voor alles dat analoog is geeft hij het eai-genre de warmte die veel improvisatoren ontberen. Met releases op label als Ersthwhile, Korm Plastics en Intrasitive Recordings en samenwerkingen met onder andere Jason Kahn en Nmperign bouwde hij zowel aan een boeiende discografie als een krachtige live-reputatie. Met Graham Lambkin gaf hij twee zeer goed onthaalde platen uit. Dit is de eerste keer dat ze hun duo live presenteren in België, bijgestaan door de Franse danseres Pauline Monin.
Graham Lambkin (uk/usa)
De in New York residerende Brit Graham Lambkin vormde in de jaren ’90 het ondertussen legendarische The Shadow Ring. Na het opdoeken van die band, stortte hij zich op een traag evoluerend eigen repertoire waarin fieldrecordings, tapecollages en concrete poëzie centraal staan. Ook wierp hij zich op visuele kunst en literatuur en stampte hij het bijzondere label Kye uit de grond. Zowel zijn solowerk als zijn samenwerking met Lescalleet behoren tot de kaviaar voor échte audiofielen.
Pauline Monin (fr)
Pauline Monin begon als elfjarige te dansen. Ze studeerde aan het Conservatoire de Lyon en vervolgens aan het Centre Choréographique National de Maguy Marin. Haar beweging is doordrenkt van contact-improvisatie en de somatische methodes van Gerda Alexander en Bonnie Bainbridge Cohen. Monin werkt daarbij graag samen met kunstenaars uit verschillende disciplines. In het New Yorkse Issue Project Room danste ze vorige winter aan de zijde van Jason Lescalleet en Sean Meehan. In oktober presenteerde ze ook het stuk ‘Extimité’ dat tot stand kwam in samenwerking met Lescalleet. Op DRIEKLANK ontmoet ze voor de eerste keer ook Graham Lambkin.
3. Dylan Nyoukis + Kris Vanderstraeten + ID M Theft Able
Dylan Nyoukis (uk)
Dylan Nyoukis is de UK’s voornaamste noiser en geluidsblender. Hij startte in 1992 het noisevehicel Prick Decay, begroef het zooitje en is nu de helft van Blood Stereo (de andere helft is zijn vrouw Karen Constance), nog steeds de man achter het voortreffelijke Chocolate Monklabel en solo-performer. Nyoukis speelt met tape, field recordings en vooral stembanden die hij als een volleerd Fluxusartiest tot brakende dieptes en gorgelende hoogtes brengt. Bovendien houdt hij er een onvervalste lofi-attitude op na die zijn performances de extra stinkende ballen geven.
ID M Theft Able (usa)
Skot Spear staat bekend om zijn zwaar bevreemdende performances die klankpoëzie, musique concrète, found sound collages en hedendaagse popcultuur met elkaar confronteren. Neem daar nog eens de imposante figuur bij van twee meter, waarvan een halve meter rode baard en u krijgt ongeveer een idee. Chaos als luxeproduct.
Kris Vanderstraeten (be)
Nadat hij getuige was van een concert van het Brötzmann/Van Hove/Bennink trio in Brussel, besliste Kris Vanderstraeten dat het tijd was voor een changement de parcours. Hij bouwde zelf een nieuw drumstel dat hem in staat stelde om te experimenteren met nieuwe klanken en timbres en ontdekte de energie van de vrije muziek. In 1996 ontmoet hij Timo Van Luijk waarmee hij na een intense repetitieperiode twee albums opneemt en een aantal concerten speelt in het Europese noise- en dronecircuit. Vanderstraeten maakt ook deel uit van het trio Sureau met klankpoeet Jean-Michel Van Schouwburg en bassist Jean Demey. Dit constant fluctueren tussen vrije improvisatie en noisegerelateerde projecten maakt Vanderstraeten tot een van de meest eigenzinnige en originele percussionisten in België.
Helda Tiedeman ‘Anima Sound – Europa Tournee Mit 20km/h’ (1971, 35′)
Documentaire over Limpe en Paul Fuchs’ Anima Sound-tournee in 1971. Het koppel leefde en werkte in een zelfgebouwde caravan-met-podium die door een traktor werd voortgesleept. Een magisch document over de meest experimentele kant van de krautrockbeweging en haar queeste naar vrijheid.
Charlemagne Palestine – ‘Island Song’ (1976, 16’06”)
‘Island Song’ toont een motorrit van Charlemagne Palestine in Hawaii. Met een camera op zijn buik gemonteerd rijdt hij het eiland rond terwijl hij een geïmproviseerde mantra ten berde brengt. De film gaat over isolatie en de nood eraan te ontsnappen.
Allora & Calzadilla – ‘Returning a Sound’ (2004, 5’44”)?
‘Returning a Sound’ is gemaakt toen Allora & Calzadilla deelnamen aan een burgerlijke ongehoorzaamheidsactie tegen een test- en oefenbasis van het Amerikaanse leger in Vieques (een eiland naast Puerto Rico). Het is een deel van een trilogie van site-specifieke en op geluid gefocuste installaties. In deze video zien we een man die de basis verkent met een brommertje waarvan de uitlaatpijp uitmondt in een trompet.
Tijd en plaats van het gebeuren :
Drieklank
Zaterdag 10 december 2011 om 19.00 u
KASK Campus Bijloke – Gent
Jozef Kluyskensstraat 2
9000 Gent
Meer info : www.kraak.net en www.kask.be
Extra :
Drieklank. Over vrijheid, klankpoëzie en sonische meester-gorgelaars, Simon Claessens op Kwadratuur.be, 1/12/2011