Maand: april 2013

Liederen voor zang en viool solo? Klinkt nogal pover, maar niets is minder waar. Met zijn liedcyclus ‘Kafka-Fragmente‘ schreef György Kurtág (foto) een van de spannendste meesterwerken van de twintigste eeuw. Losse stukjes tekst, vaak maar één zin, uit de brieven en dagboeken van Franz Kafka vormen het vertrekpunt. In veertig uiterst gebalde liederen voert Kurtág je doorheen het labyrint van Kafka’s gedachten en emoties. Korte maar diepgaande existentiële vragen verklankt Kurtág in aforistische miniaturen met een enorme expressieve kracht.

Centraal thema van dit concert is ‘de weg’. De jonge Berlijnse vormgevers Isabel Robson en Susanne Vincenz gebruiken het reismotief als leidraad voor hun scenische uitwerking en video-installatie van de ‘Kafka-Fragmente’. De architectuur van een verlaten, ronde hangar voor locomotieven staat centraal. Caroline Melzers kleurrijke sopraanstem fluistert als satijn of steekt als een mes waar Kurtágs snel veranderende partituur het vraagt. Nurit Starks viool is meer dan ondersteuning, volgt de stem als een mysterieuze schaduw of verstoort met brute uithalen.

György Kurtág schreef ‘Kafka-Fragmente’ in 1985-’86 in nauwe samenwerking met de violist András Keller, een Kurtágpromotor pur sang, die hem in de technisch instrumentele kwesties adviseerde. In 1987 verzorgde Keller samen met Adrienne Csengery de première tijdens het ‘Festival van de moderne muziek’ in Witten. Kurtág baseerde zijn stuk op flarden uit Kafka’s dagboeken en brieven die hij aaneen smeedde tot een geheel. Die fragmenten, veertig in totaal, zijn ondergebracht in vier delen die samen een uur duren en hun volgorde is volstrekt muzikaal bepaald. De teksten zijn ondergeschikt aan de muziek. Kurtág voelde zich altijd al sterk tot Kafka aangetrokken. Vanaf zijn jeugd verzamelde hij fragmenten uit diens teksten waarin hij compositorische mogelijkheden zag. Er is ook een zekere overeenkomst tussen beiden: hun Centraal-Europese Joodse wortels, hun hoge mate van zelfkritiek en hun lange periodes van inactiviteit. De korte fragmenten zijn zeer verschillend van sfeer en de tekst en muziek zijn symbiotisch met elkaar verbonden.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Caroline Melzer & Nurit Stark : Kurtág, Kafka-Fragmente
Donderdag 2 mei 2013 om 20.00 u (inleiding door Piet De Volder om 19.15 u)
deSingel – Antwerpen
Desguinlei 25
2018 Antwerpen

Meer info : www.desingel.be

Extra :
György Kurtág op www.boosey.com en youtube
The Mind is a Free Creature. The music of György Kurtág , Rachel Beckles Willson op www.ce-review.org, 24/03/2000

Elders op Oorgetuige :
Peter Sellars ensceneert Kafka-Fragmenten van Kurtag in de KVS, 8/11/2010

Bekijk alvast dit fragment uit Kurtágs Kafka-Fragmente

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=nGUyz8t0DS0?feature=player_detailpage&w=500&h=305]

Arvo Pärt (foto) bereikte in 1985 met het ‘Stabat Mater’ een ware cultstatus, mogelijk in samenhang met de opkomst van new age en de algemene hang naar spiritualiteit. Het zijn de puurheid en het respect voor stilte die het werk zo aangrijpend maken. Pärt knielt voor de lijdende Maria aan de voet van het kruis. Als een tegenhanger voor Pärts Stabat Mater componeerde Ivan Moody in opdracht van het Goeyvaerts Strijktrio ‘Simeron’ – wat ‘Vandaag’ betekent. Moody gebruikt Griekse teksten uit de Byzantijnse ritus die handelen over Jezus’ begrafenis en opstanding. Het afschrikwekkende van de dood staat in fel contrast met het licht van de Verrijzenis. Het Goeyvaerts Strijktrio werkt voor deze productie samen met zangers van het ensemble Vox Luminis, dat gespecialiseerd is in Oude Muziek.

De Estse componist Arvo Pärt (1935) experimenteerde in de jaren 1960 met de seriële technieken die in de jaren 1950 door de radicale avant-garde (met o.a. Messiaen en Stockhausen) gebruikt werden. Daarop reageerde de Sovjetoverheid allerminst positief. Het is algemeen bekend dat dictatoriale communistische regimes, net zoals de Nazi’s trouwens, gruwelden van ‘niet- volkse’, experimentele kunst. Ondanks de officiële afwijzing van zijn werk, ging Pärt door in zijn stuurse stijl. Maar tegelijk is hij enorm geïnteresseerd in de muziek van Johann Sebastian Bach. De ‘meester van de fuga’ krijgt steeds meer impact op het vroege werk van Pärt dat barokke kenmerken begint te vertonen, contrapuntisch en tonaal wordt. Dan maakt de componist een periode van heftige artistieke twijfel door. Hij stopt quasi met componeren (tussen ’68 en ’76 schrijft hij amper twee stukken), bestudeert gregoriaanse muziek en bekeert zich zelfs tot de Orthodoxe Kerk. Na deze crisis begint de haast herboren Pärt opnieuw te componeren. Het complexe serialisme, de hele avant-gardistische context laat hij achter om het klassieke drieklank-akkoord als hervonden uitgangspunt te omarmen. Zijn eigen, hoogst persoonlijke aanwending ervan noemde hij ‘Tintinnabuli’, daarbij verwijzend naar het Latijnse tintinnabulum dat zoveel als ‘bel’ of ‘klokje’ betekent, hij verbond de klank hiervan immers met de sonoriteit van een tonale drieklank. Hij wil vanaf dat ogenblik religieuze, meditatieve muziek schrijven en vult dat concreet in door tonale technieken te combineren met stapsgewijze melodieën, zachte dissonanties, traagheid en momenten van stilte-muziek die goed in het oor ligt, zo zou je het ook kunnen stellen, en rustgevend werkt. ‘Spiegel im Spiegel’ uit 1978 is daarvan een schitterend voorbeeld én een vaste waarde op de playlist van sauna- en welnesscentra.

Tijdens dit concert staat het ‘Stabat Mater‘ (1985) van Arvo Pärt op het programma. ‘Stabat mater dolorosa, iuxta crucem lacrimosa’: de moeder staat wenend naast haar Zoon aan het kruis. De middeleeuwse hymne werd ontzettend vaak verklankt. Tekstueel geeft ze aanleiding tot hartverscheurende muziek – vraag dat maar aan Pergolesi of Vivaldi. Pärt is een late beoefenaar van het genre maar blijft niettemin nogal trouw aan de originele hymne. Die staat in een trocheïsche versvoet, oftewel de afwisseling van beklemtoonde en niet-beklemtoonde (of lange en korte) lettergrepen :

Stabat mater dolorosa
Iuxta crucem lacrimosa,
Dum pendebat filius.
Cuius animam gementem
Contristatam et dolentem
Pertransivit gladius.

Pärt trekt het versmetrum van Stabat Mater heel duidelijk door in de ritmische structuur van zijn muziek. Dat is goed hoorbaar in de veelvuldige afwisseling van lange en korte klanken.

Net zoals Arvo Pärt laat de Brit Ivan Moody (1964) zich inspireren door gregoriaanse en vroege polyfone muziek. Bovendien speelt de connectie tussen religie en muziek een cruciale rol in zijn werk. Meer nog: hij is zelf een orthodox priester en geeft de publicatie Contemporary Music and Religion uit. Zijn compositie ‘Simeron’ (‘vandaag’ in het Grieks) geeft daar duidelijk blijk van. De tekstkeuze vult die van het Stabat Mater perfect aan. Zo zet Moody woorden uit de Byzantijnse paasritus op muziek en gebuikt hij stukken uit een homilie van bisschop Melito van Sardes uit de tweede eeuw. Muzikaal sluit hij aan bij Pärt: spirituele, welluidende muziek, een idioom dat ongetwijfeld ook op bijzonder veel succes kan rekenen in het Groot-Brittannië der koren.

Programma :

• Arvo Pärt, Stabat Mater Dolorosa (1985)
• Ivan Moody, Simeron (2012)

Tijd en plaats van het gebeuren :

Goeyvaerts Trio & Vox Luminis: Pärt, Moody
Donderdag 2 mei 2013 om 20.00 u
Miryzaal – Gent
Hoogpoort 64
9000 Gent

Meer info : www.debijloke.be, www.stringtrio.net en www.voxluminis.com

Dit concert wordt opgenomen door Klara en uitgezonden op dinsdag 11 juni 2013 in het programma ‘In de loge’ (19.00 u -22.00 u)

Bron : Tekst programmaboekje De Bijloke

Extra :
Arvo Pärt op www.musicolog.com en youtube
Arvo Pärt (1935 – ), Tintinambulist op www.musicalifeiten.nl
Ivan Moody : www.ivanmoody.co.uk en en.wikipedia.org

Elders op Oorgetuige :
Goeyvaerts Trio & Vox Luminis brengen wereldpremière Ivan Moody en Arvo Pärt in Rotterdam en Sint-Niklaas, 14/09/2012
Ensemble 21 brengt twee werken van Arvo Pärt tijdens Midis-Minimes, 23/07/2012
Stabat Mater : muziek als gebed, 31/07/2006

Brussel, geen natuur? Het Zoniënwoud telt meer dan vierduizend ha bos. De Zoniënmars stippelde vier wandelroutes uit, van 5-10-15-25 km, dwars door het Zoniënwoud. Zoniënklanken zorgt deze editie voor muzikale intermezzo’s in het bos. Kamerkoor Con Spirito brengt gezangen uit de Renaissance en Aton’&Armide kiest voor hedendaags klassiek. Elders halen kunstenaars An Mertens, Heath Bunting en Rasa Alksnyte bijzondere bomen uit hun anonimiteit. Met als afsluiter een uniek concert. Vier zangers van Cappella Pratensis en het ensemble Aton’&Armide laten polyfone gezangen en hedendaags klassiek naast elkaar klinken. Een must voor natuur- en cultuurfanaten.

Zonieënmars
Je kan kiezen voor een wandeling van 5, 10, 15 of 25 km.
Doorlopend vertrek tussen 8.00 u en 15.00 u (deelnemers 25 km vertrekken ten laatste om 14.00 u).
Het volledige muzikale parcours en de vertelmomenten vind je terug op de wandeling van 10 km. Er is muziek van 11.30 u tot 15.00u.
Startpunt: Gemeenschapscentrum Wabo, Delleurlaan 39-43, 1170 Watermaal-Bosvoorde

Zoniënklanken
Concert Aton’ & Armide en Cappella Pratensis
Het befaamde vocaal ensemble Cappella Pratensis specialiseert zich in de muziek van polyfonisten uit de 15de-16de eeuw, o.a. Josquin Desprez. Vier zangers brengen delen uit zijn Missa Ave maris stella. Met een hedendaagse stem zet het ensemble Aton’ & Armide, versterkt met meerdere muzikanten en zangers, daar werk van Morton Feldman naast.
Locatie: O.L.V. – Koningin des Hemels kerk, Heiligenborre, Watermaal-Bosvoorde – Tijdstip: 15.30 u

Meer info : www.wabo.be, www.aton-armide.com en www.cappellapratensis.nl

Zondag 28 april wordt een grensoverschrijdende muzikale hoogdag. De happening Stadsmuziek staat volledig in het teken van MuzeMuse, een grensoverschrijdend netwerk van Concertgebouw Brugge, Festival Kortrijk, MAfestival Brugge, Opéra de Lille, Orchestre National de Lille, Schouwburg Kortrijk en Théâtre d’Arras. Elk van hen brengt een topensemble naar Kortrijk. Een Stadsmuziek om een puntje aan te zuigen, in samenwerking met de Europese Gemeenschap en de Eurometropool Lille-Kortrijk-Tournai. De namiddag Stadsmuziek zit dan ook lekker vol met verrassende miniconcerten. In de binnenstad klinkt zowel klassiek als hedendaags en geluidskunst. Voor de helft bepaal je zelf je programma, twee keer komt het voltallige publiek ook samen: halverwege in de Sint-Maartenskerk en in de vooravond voor het feestelijke slotconcert in de Schouwburg.

Koor van de Opéra De Lille : ¡Canto Vivo! – Sint-Maartenskerk. – 15.00 u
Het koor van de Opéra de Lille is samengesteld uit jonge professionele zangers, hoofdzakelijk uit de regio Nord-Pas-de-Calais. Een variabele bezetting die wordt ingezet voor operaproducties maar ook voor concerten. Onder leiding van Yves Parmentier geniet het koor grote erkenning bij pers en professionelen. Parmentier is als dirigent houder van vijf internationale onderscheidingen en drievoudig winnaar van een Grand Prix. Tijdens MuzeMuse krijg je behalve operafragmenten ook religieuze muziek en een aantal swingende werkjes van Cubaanse en Argentijnse componisten te horen. Een concertprogramma dat bewijst hoe divers de Spaanse invloed in klassieke muziek wel kan zijn met werken van Manuel de Falla, Javier Busto, Calixo Alvarez, Pablo Casals en Ástor Piazzolla.

Orchestre National de Lille : Slotconcert – Schouwburg – 17.45 u
Het Orchestre National de Lille is één van de meest gevraagde orkesten ter wereld. Muziek bij de mensen brengen is hun topprioriteit. Iedereen telt! Zo speelt het orkest ook regelmatig op minder voor de hand liggende locaties als gevangenissen en ziekenhuizen. Onder leiding van de inmiddels 77-jarige Jean-Claude Casadesus brengen ze in Kortrijk een prestigieus programma vol romantiek. Je herkent één van de meest geliefde klassieke melodieën in het eerste Pianoconcerto van Piotr Iljitsj Tsjaikovski, een klassenbak vol krachtige en tedere contrasten. In Maurice Ravels tweede orkestsuite uit het ballet Daphnis et Chloé wordt u ondergedompeld in het liefdesverhaal tussen een geitenhoeder en een herderin. Een indrukwekkend orkestwerk en ideale grensoverschrijdende afsluiter!

Hans Beckers – Sonora Machina – De Kreun – 14.00 u en 16.45 u
Geluidskunstenaar en performer Hans Beckers benadrukt in Sonare Machina de muzikaliteit van geluid, ruis en stilte. Met zelfgecreëerde instrumenten toont hij dat ook huis-, tuin- en keukenobjecten volwaardige muziekinstrumenten zijn. Voor deze voorstelling construeerde hij een 40-koppig orkest waarin elk instrument ook muzikant is. Beckers gaat in dialoog met zijn installatie en voegt er lagen aan toe. Zo kan een eiersnijder een solo spelen terwijl hij die begeleidt op zijn tafelruismachine. Beckers was met Sonare Machina finalist van de Canvascollectie 2012. Een fascinerende muzikale belevenis voor jong en oud.

ClubMediéval : Eer therte scuere – Kerk Hospitaal, Budastraat 37 – 14.00 u en 16.45 u
Toen het beroemde Gruuthusemanuscript uit ca. 1400 verkocht werd aan de Nederlandse Koninklijke Bibliotheek ontketende dit in ons land een storm van verontwaardiging. Toch moeten we de Nederlanders dankbaar zijn. Door het handschrift minutieus te digitalisren en online te plaatsen, maakten zij het manuscript toegankelijk voor iedereen die het wil onderzoeken. Met de opvallend Kortrijks aandoende titel Eer therte scuere (‘Alvorens het hart scheurt’) brengt ClubMediéval o.l.v. Thomas Baeté een ‘best of’ uit hun programma geïnspireerd op dit manuscript: een repertoire bestaande uit hoofdzakelijk vrije interpretaties van liefdesliederen op instrumenten die in het manuscript vermeld staan, zoals vedel, harp, hakkebord, luit, sister en organetto. Geniet van deze mooie bloemlezing uit de veertiende- en vijftiende-eeuwse Europese muziek.

Ensemble Cairn : Folk Songs – Concertstudio – 14.00 u en 16.45 u
Ensemble Cairn rond spilfiguur Jérôme Combier is een groep ruimdenkende muzikanten en componisten die met het grootste gemak switchen van klassiek naar improvisatie of nieuwe muziek. Met overtuiging maken ze hedendaags klassiek toegankelijk. In hun programma Folk Songs belichten ze twee artiesten uit de jaren ’60: Luciano Berio, pionier van de elektroakoestische muziek en Bob Dylan, de legendarische folkmuzikant wiens teksten en melodieën in het collectieve geheugen gegrift staan. Berio’s Folk Songs, een liedcyclus voor mezzosopraan, fluit, klarinet, harp, altviool, cello en percussie, bestaat uit arrangementen van volksliederen uit verschillende landen. Deze worden afgewisseld met bewerkingen van Dylans songs, van Jonathan Ponthier en Jérôme Combier.

Ensemble Genesis & Masato Suzuki : The grief of Eurydice – Budascoop – 14.00 u en 16.45 u
De jonge klavecimbelspeler en organist Masato Suzuki is één van de interessantste musici van zijn generatie. Als zoon van Masaaki Suzuki, dirigent van het Bach Collegium Japan, is hij opgegroeid en opgeleid in de pure baroktraditie. Toch staat hij met beide voeten in de wereld van vandaag en wil hij zich beslist niet beperken tot de oude muziek. Masato en zijn Ensemble Genesis brengen een verrassende productie die, vertrekkend van het verhaal van Orpheus en Eurydice, barokmuziek vermengt met hedendaagse dans en een nieuwe compositie van Thanasis Deligiannis.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Stadsmuziek
Zondag 28 april 2013 vanaf 14.00 u
Vertrekpunt : Schouwburg Kortrijk

Meer info : www.festivalkortrijk.be en www.muzemuse.eu

Elders op Oorgetuige :
Festival van Vlaanderen Kortrijk laat klassiek en hedendaags samensmelten met de wondere wereld van de geluidskunst, 11/04/2013

Op zondag 28 april onthaalt Flagey de tweede editie van Academix. Hier ontmoeten de 28 muziekacademies (Nederlands- en Franstalig) van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest elkaar. Van 10.30 u tot 19.30 u weergalmen een twintigtal gratis concerten in de studio’s van Flagey. Academix 2013 is het moment waarop de academies hun leerlingen, hun instrumentale en vocale ensembles en hun orkesten kunnen voorstellen aan het publiek.
 
Ontstaan in 2012, leidt deze artistiek-pedagogische samenwerking tot een toonmoment waarop de actuele artistieke vorming en de kwaliteit van het deeltijds kunstonderwijs van vandaag aan bod komen. De 400 leraars van de Brusselse academies voorzien in de vorming Muziek, Woord en Dans van meer dan 25.000 leerlingen. Academix laat toe om de best gevorderde leerlingen Muziek aan het werk te zien. Daarnaast geeft Academix ook de kans aan de leerlingen om het beste van zichzelf te geven in uitzonderlijke omstandigheden. Heel de dag lang stellen de 28 academies (Nederlands- en Franstalig) samen 20 concerten voor van telkens een uur.
 
De muziekstijlen die aan bod komen zijn zeer divers: oude muziek, klassiek, hedendaags, jazz, folk, traditionele muziek, chanson, variété, pop of slam. Dit eclectische aanbod toont aan dat de academies de afgelopen decennia sterk ingespeeld hebben op diversiteit. De postmoderne en de popcultuur hebben de historische manieren van lesgeven binnen de instellingen ingehaald. De vocale en instrumentale opleidingen zijn eveneens veelzijdig. Van solist tot een 150-koppig dubbel koor, van klein kamermuziekensemble tot koor en symfonisch orkest. En ook op vlak van leeftijden komt een brede groep aan bod. De leeftijd van de musici reikt van 11 tot 77 jaar. Tijdens Academix wordt het grootste deel van de programma’s verzorgd door jonge adolescenten die reeds een gevorderd niveau hebben bereikt.
 
Academix werd voor het eerst georganiseerd in 2012, na vraag van verschillende partijen. Eerst en vooral organiseerden de directies van de Franstalige academies reeds in 2004 Les Acafolies. Het concept van Les Acafolies bestond erin om elke twee jaar drie concerten tussen Brusselse academies te organiseren. Musiq’3 en de uitzending Musiq’académies zijn reeds sinds de tweede editie partner van het project Les Acafolies. Daarnaast kwam ook de vraag vanuit de Nederlandstalige academies, gesteund door Minister Pascal Smet om de grote ensembles (orkest, koor, fanfare) van de Brusselse muziekacademies een waardig podium te bieden. De derde vraag kwam vanuit Flagey; Algemeen Directeur, Gilles Ledure, en zijn team wensen ook tijdens deze tweede editie van Academix een impuls te geven aan dit bicommunautaire initiatief door een hele dag lang het volledige gebouw open te stellen aan de academies.
 
Tijdens de eerste editie in 2012 werden zestien concerten van telkens een uur voorgesteld, van ’s middags tot ’s avonds. Dit bracht 750 leerlingen en bijna 2000 toeschouwers samen.
 
Het evenement wordt ondersteund door RTBF Musiq’3, dat vier concerten zal opnemen in Studio 4.

Tijd en plaats van het gebeuren :

Academix
Zondag 28 april 2013 vanaf 10.30 u
Flagey – Brussel
H.-Kruisplein
1050 Elsene (Brussel)
Gratis toegang

Meer info : www.flagey.be

Hoor de staccato openingsmelodie uit het vierde deel van de Sonate voor dwarsfluit en piano van Sergei Prokofjev en je vergeet ze nooit meer. Na de première op 7 december 1943 in Moskou door Nikolai Kharkovski en Sviatoslav Richter groeide de sonate uit tot een van de beroemdste kamermuziekstukken. Wie deze lyrische neo-klassieke parel graag live wil beleven, kan het niet beter treffen dan met de Zwitserse sensatie Emmanuel Pahud (foto). Zijn zuivere, ronde klank is ondertussen wereldvermaard dankzij concerten als solist met het Berliner Philharmoniker. Pahud toont zich even virtuoos als veelzijdig in een repertoire dat zich uitstrekt van barok tot jazz. Ook in kamermuziek blinkt hij uit, getuige menige gesmaakte samenwerkingen met onder meer Sabine Meyer, Trevor Pinnock en Jean-Guihen Queyras. In de Handelsbeurs wordt hij vergezeld door zijn vaste pianopartner Eric Le Sage. Met naast Prokofjev ook wervelende fluitmuziek van Martinu, Poulenc en Dutilleux op het programma kan hun recital niet anders dan vonken geven.

De Zwitsers-Franse fluitist Emmanuel Pahud is een fenomeen. Zijn biografie leest als een sprookje. Op zijn vierde hoorde hij zijn buurjongen het Eerste Fluitconcerto van Mozart spelen. Dat wou Pahud ook kunnen en hij ging prompt op les. Amper tien jaar later won hij het ene concours na het andere. Zijn droom kwam uit toen hij gevraagd werd als solist in het bewuste concerto van Mozart. En het ging verder. Reeds op zijn tweeëntwintigste stelde Claudio Abbado hem aan als eerste fluitist van de Berliner Philharmoniker, waar hij nog steeds resideert.

Even grasduinen in het kamermuzikale oeuvre van Francis Poulenc (1899-1963) leert dat de Franse componist een sterke voorliefde koesterde voor blaasinstrumenten. Alleen al in de laatste jaren van zijn carrière voltooide hij drie Sonates voor piano en houtblazers, waaronder de Sonate voor fluit en piano (1956). Naar eigen zeggen schreef Poulenc de Fluitsonate naar de geest van Soeur Constance, één van de nonnen uit zijn vrijwel gelijktijdig gecomponeerde opera ‘Le dialogue des carmélites’. Ondanks die imaginaire inspiratiebron werd het stuk opgedragen aan een andere, veel wereldlijker vrouwspersoon: Elisabeth Sprague Coolidge, de beroemde Amerikaanse mecenas zonder wie de 20ste-eeuwse kamermuziek heel wat meesterweken had moeten missen. Al met al is de Fluitsonate een stuk van klassieke proporties – niet voor niets bestempelde Poulenc het als een “simpel maar subtiel werkje” – dat duidelijk Poulencs stilistische handtekening draagt. Zo zijn er de abrupte stemmingswisselingen in het openingsdeel, waar het ‘melancholische’ hoofdthema plotseling wordt doorsneden door vrolijke flierefluitmuziek. Of wat te denken van het slotdeel dat met zijn grillige accenten veel weg heeft van een kubistische Haydn-parodie?

Programma :

• S. Prokofjev, Sonate voor dwarsfluit en piano in D, opus 94 (1942-43)
• F. Poulenc, Sonate voor dwarsfluit en piano (1957)
• B. Martinu, Sonate voor dwarsfluit en piano, H306 (1945)
• H. Dutilleux, Sonatine voor dwarsfluit en piano (1943)

Tijd en plaats van het gebeuren :

Emmanuel Pahud & Eric Le Sage : Prokofjev, Poulenc, Martinu, Dutilleux
Zaterdag 27 april 2013 om 20.15 u
Handelsbeurs Concertzaal – Gent
Kouter 29
9000 Gent

Meer info : www.handelsbeurs.be, www.emmanuelpahud.net

Bron : tekst Joep Christenhusz voor deSingel, december 2012

Extra:
Francis Poulenc : www.francispoulenc.fr, nl.wikipedia.org, www.chesternovello.com en youtube
Francis (1899-1963) : bij voorkeur luchthartig op www.musicalifeiten.nl

Impactsessies is een reeks eclectische avonden met performances, hedendaagse experimentele muziek en dans, video, experimentele instrumentenbouw, avant- jazz… Ook dit seizoen zijn de programma’s zo gedifferentieerd mogelijk. Voorstellingen waarbij het gebeuren primeert op het object en de actie op het resultaat. Voorafgaand is er een lezing door de performer(s). Zo wordt de voorstelling in een ruim perfectief geplaatst binnen zijn internationale artistieke context en binnen het oeuvre van de kunstenaar. Tijdens de Impactsessie van zaterdag kun je de Waalse componist en violist Baudouin de Jaer aan het werk zien en horen.

Baudouin de Jaer is één van de meest eigenzinnige figuren uit de Belgische hedendaagse muziek. Hij studeerde compositie aan de conservatoria van Luik en Brussel en ontwikkelde al heel snel een eigen muzikale taal waarin projecten met een rigoureuze compositie en projecten door muzikale leken zij aan zij staan zonder dualiteit. Naast zijn talrijke composities voor viool en piano legt hij zich de laatste aren toe op Koreaanse instrumenten zoals Kayagum en Komungo. Gekend zijn ook zijn projecten om met absolute leken samen als ensemble te musiceren ‘Back to Normal’ en ‘Orchestre d’un Jour’. Vorig jaar bracht Sub Rosa een cd uit met zijn vioolsolo’s op basis van de schilderijen van art brut kunstenaar Adolf Wölfli en op 26 april gaat zijn bewerking in opdracht van Recyclart van cantate 177 van Bach voor orkest (Koninklijk conservatorium) en slechthorende zangers in première.

Tijd en plaats van het gebeuren :

IMPACTsession : Baudouin de Jaer
Zaterdag 27 april 2013 om 20.00 u (lezing) en om 22.00 u (performance)
Recyclart (station Brussel-Kapellekerk)
Ursulinenstraat 25
1000 Brussel

Meer info : www.impactsessions.be en www.recyclart.be

Deze voorstelling maakt deel uit van het Urban Rituals Festival

Extra :
Baudouin de Jaer op www.noodik.com, www.compositeurs.be en youtube

Elders op Oorgetuige :
Baudouin de Jaer brengt een hommage aan Adolf Wölfli in Artcinema OFFoff Gent, 5/04/2011