Logos Robotorkest in het teken van de dood

Logos Robotorkest Een programma in het teken van de dood, met het permanent innoverende Logos robotorkest onder leiding van Godfried-Willem Raes. Met epitafiums, lamento’s, funerals, adagio’s en meer typische muzikale vormen verwijzend naar het thema dood en sterfelijkheid. Naar aanleiding van deze concertproduktie wordt ook de nieuw interaktief geworden robot Aeio voorgesteld, dit in een dansperformance met Emilie De Vlam. Aeio werd uitgerust met een gloednieuwe radar sensor waardoor hij autonoom kan reageren op bewegingen van dansers en publiek.

Praktische info :

Logos Robotorkest : Dood
Donderdag 23 november 2017 om 20.00 u
Logos Tetraëder – Gent


Meer info : www.logosfoundation.org

Logos robotorkest toont onvertoonde vruchten

Emilie De Vlam Met het vallen van de bladeren komt ook de laatste oogst op tafel. Het Logos robotorkest brengt die oogst bijeen en toont de onvertoonde vruchten. Een preliminair experiment rond de misschien (d.w.z. als ze de middelen kunnen samenbrengen…) op stapel staande produktie van Erik Satie’s ‘Relache’, waarbij Xavier Verhelst zoekt naar mogelijke invullingen voor de orkestratie, de studies rond hypotetische harmonie van Godfried-Willem Raes, georkestreerd door Lara Van Wynsberghe, algoritmische geluidskonstrukties van Kristof Lauwers en nog heel wat meer. Ook nieuwe interaktieve komposities voor dans en robots waarbij de robots via een ingenieus systeem voor bewegingsdetektie en analyse worden aangestuurd, staan op het programma. Voor deze Namuda dansperformances wordt een beroep gedaan op Emilie De Vlam (foto).
Het produktie team bestaat uit: Laura Maes, Mattias Parent, Xavier Verhelst, Kristof Lauwers, Moniek Darge (logistiek), Matthias Streulens (streaming), Peter Van Lancker (promotie) en Godfried-Willem Raes (algemene leiding en robotbouw).

Praktische info :

Logos Robotorkest : Herfst
Woensdag 18 oktober 2017 om 20.00 u
Logos Tetraëder – Gent


Meer info : www.logosfoundation.org

Van de gamelan tot de street sound : Indonesische muziek uit verleden en heden op Europalia Indonesia

Europalia Indonesia Europalia zoomt van 10 oktober 2017 tot 21 januari 2018 in op de traditionele en hedendaagse cultuur van Indonesië. Het tweejaarlijkse festival biedt een nieuwe kijk op het gastland, met talrijke artistieke uitwisselingen en creaties op het vlak van tentoonstellingen, dans en muziek – met de gamelan in de hoofdrol -, literatuur en film.

De muzikale programmering van Europalia Indonesia geeft ruim aandacht aan de gamelan met vier legendarische bespelers van dat emblematische Indonesische instrument die de diversiteit ervan komen laten horen. Ook op de affiche staan street sound (hiphop, jazz, metal, elektronische muziek) en de beroemde Indonesische rock & roll uit de jaren ’60 en ’70. En drie Europese musici gingen in Indonesië op residentie en presenteren het resultaat van hun ontmoetingen met lokale artiesten.

De term gamelan verwijst zowel naar het muziekgenre als naar het orkest (meestal samengesteld uit gongs, metallofoons, drums en andere percussie-instrumenten). De typische ritmes en klanken ervan oefenden op de westerse en internationale musici een sterke invloed uit. Zo inspireerde het composities van zulke uiteenlopende artiesten als Debussy, Satie, Britten, Glass en zelfs Sonic Youth. Om de grote diversiteit van die traditie te illustreren gaan niet minder dan vier hedendaagse gamelanlegendes in op de uitnodiging van Europalia Indonesia: A. L. Suwardi, I Wayan Gde Yudane, Rahayu Supanggah en Iwan Gunawan. Die laatste speelt met zijn orkest arrangementen van de muziek van de Amerikaanse ‘straatcomponist’ Moondog op een gamelan die speciaal voor de gelegenheid is gebouwd. Stefan Lakatos verleende zijn medewerking aan dit uniek initiatief van het festival.

Een terugkerend onderdeel van Europalia Indonesia is de uitwisseling met artiesten uit het gastland. Drie Europese musici zijn voor een residentie naar Indonesië vertrokken, om er muziek te creëren met collega-muzikanten aldaar. In Java ontdekte de Belg Dijf Sanders instrumenten en tradities die hij in zijn volgende album en in zijn komende concerten integreert. De in Duitsland wonende Libanese dj en producent Rabih Beaini presenteert zijn werk met een Indonesisch duo dat gespecialiseerd is in de heilige en minimalistische ‘tarawangsa’-muziek. En het Duitse multi-talent Wolf Müller (aka Jan Schulte/Bufiman) komt met een mix van disco en tribal music, nadat hij in de jungle van Borneo nader kennis maakte met een aantal lokale instrumenten en ritmes.

Het project Indonesian Street Sound biedt de gelegenheid om de rijke – maar in Europa amper gekende – Indonesische scene van hiphop-, jazz-, metal- en elektronische muziek te ontdekken. Europalia Indonesia programmeert muzikanten die in eigen land enorm populair zijn en die op hun eigen manier westerse muzikale stijlen overnamen en combineerden met traditioneel Indonesische ingrediënten om er een originele en fascinerende nieuwe identiteit aan te geven.

Voor het openingsfeest in Les Brigitinnes roept Europalia, in samenwerking met Les Ateliers Claus, de sfeer van de Indonesische rock & roll attitude uit de jaren 60 en 70 op met een tributeband van de legendarische The Flower Girls (Dara Puspita) en DJ David Tarigan. Bij wijze van contrast komen zangers en musici speciaal uit Papoea hierheen om het publiek te laten kennismaken met hun indrukwekkende singsing, een van de oudste nog bestaande muziekvormen die maar zelden in het buitenland is te horen.

Praktische info :

Europalia Indonesia
Van dinsdag 10 oktober 2017 tot zondag 21 januari 2018

• Gamelanconcerten: in Brussel (BOZAR) en in verschillende Belgische en Europese steden
• ‘Moondog for Gamelan’: in Brussel (AB), Londen, Berlijn en Krakau
• Dijf Sanders: Brugge, Gent, Brussel (Beursschouwburg)
• Rabih Beaini: Eupen, Gent, Berlijn en Den Haag
• Jan Schulte/Wolf Müller: Brussel (BOZAR), Eupen en Gent

Uiteraard valt er nog veel meer te beleven in België (Antwerpen, Brussel, Bierbeek, Gent, Luik, Eupen, Leuven, Evergem, Lokeren, Turnhout, Charleroi, Strombeek, Brugge, Mons, Tournai, Binche, Sankt Vith, Mechelen, Mariemont), Nederland (Den Haag, Rotterdam, Deventer, Amsterdam, Leiden, Arnhem, Olst), Frankrijk (Bordeaux, Valenciennes, Amiens, Châlons-en-Champagne), Duitsland (Berlijn, Münster), Polen (Krakow) en Groot-Brittannië (Londen).

Het volledige programma en alle verdere info vind je op europalia.eu

Creatie dansdrieluik Crystal Pite, Édouard Lock, Sidi Larbi Cherkaoui in Opera Gent en Antwerpen

The Heart of August Van de intieme intermenselijke reddingspogingen bij Crystal Pite, over de universele en mythische redding van Orpheus die zijn Euridice uit de onderwereld haalt, tot Sidi Larbi Cherkaoui’s visie op Stravinsky’s ‘L’Oiseau de Feu’, waarin de zelfredding van de mens ontsluierd wordt. Drie verschillende visies op het thema ‘redding’ bepalen dit eerste drieluik.

Met L’Oiseau de Feu biedt Sidi Larbi Cherkaoui een nieuwe kijk op het eeuwenoude Russische volksverhaal, De Vuurvogel. De niet-narratieve versie van Sidi Larbi Cherkaoui draait rond de morbide gruwel van het vuur en de schoonheid van het hernieuwde leven dat daaruit ontstaat. Centraal staat de kracht van een mens om als een feniks uit zijn as te herrijzen. De muziek is van de hand van een jonge Igor Stravinsky, die hiermee op slag wereldberoemd werd.

In Ten Duets on a Theme of Rescue benadert de Canadese choreografe Crystal Pite het thema van de redding tussen twee personen op erg persoonlijke wijze. In tien duetten brengt ze telkens één bepaald aspect van ‘redding’. Crystal Pite benadert het menselijke lichaam vanuit een poëtisch perspectief. Haar werk wordt gekenmerkt door een vindingrijke theatraliteit, humor en een scherpzinnige bewegingstaal.

In The Heart of August gaat de Marokkaans-Canadese choreograaf Édouard Lock aan de slag met een van de meest iconische verhalen. Hij ensceneert het verhaal van Orpheus en Euridice vanuit het perspectief van Euridice. Ze is niet langer slechts de motivatie voor Orpheus’ reis, ook is ze nu zelf de drager van een gewijzigd narratief. Voor de creatie van dit nieuwe nieuwe danstheaterwerk werkt HERMESensemble samen met de Britse componist Gavin Bryars. Deze nieuwe The Heart of August wordt in twee delen geproduceerd en gecreëerd, in een nauwe samenwerking tussen de choreograaf en componist en de musici van HERMESensemble.

Praktische info :

Crystal Pite, Édouard Lock, Sidi Larbi Cherkaoui : L’Oiseau de Feu
Van zaterdag 7 t.e.m. zo 15 oktober 2017
Opera Gent

——————–
Van donderdag 19 t.e.m. zaterdag 28 oktober 2017
Opera Antwerpen

Meer info : operaballet.be en hermesensemble.be

Extra :
Gavin Bryars : www.gavinbryars.com, nl.wikipedia.org en youtube
An interview with Gavin Bryars op www.culturekiosque.com

Musica Sacra Maastricht : vier dagen vol muziek rond het thema ‘In het begin’

Musica Sacra Maastricht De derde week van september staat Maastricht ook dit jaar weer in het teken van Musica Sacra Maastricht. De 35ste editie van dit festival vindt plaats van donderdag 14 t/m zondag 17 september. Wederom dienen vele historische locaties in Maastricht als decor voor verrassende concerten en voorstellingen. Een wervelend kunstenfestival met een rijk programma, dat is Musica Sacra Maastricht. Met muziek, dans, theater, performance, film en beeldende kunst, ieder jaar samengebracht vanuit een thema. Vier dagen vol muziek – van gregoriaans tot hedendaags, van west naar oost, van delicaat tot groots – dans, theater, performance, film en beeldende kunst, deze editie samengebracht rond het thema ‘In het begin’. Musica Sacra Maastricht nodigt bezoekers uit om samen stil te staan bij deze actuele thematiek. Het uitgebreide festivalprogramma biedt voor elk wat wils, van jong tot oud, van ontdekker tot kenner. Naast (betalende) concerten met wereldpremières, voorstellingen en exposities zijn er ook veel gratis activiteiten.

Thema: In het begin
Musica Sacra Maastricht viert dit jaar zijn 35e verjaardag. En dat wordt gevierd met een nieuwe erkenning en meerjarige subsidiëring als toonaangevend kunstenfestival in Nederland. Welk thema past daar dan mooier bij dan In het begin?
Natuurlijk, vanuit de identiteit van het festival, omdat het zo verwijst naar dat ene ondeelbare, allesomvattende en tegelijk onbevattelijke moment. Voor wetenschappers het initiële van de Big Bang. Voor godsdiensten en mythologieën de schepping, als resultaat en bewijs van hogere machten. En de mens die dat moment vanuit zijn gebrekkige begrips- en voorstellingsvermogen met ongeloof benadert: “Maar er was toch zeker iets daarvóór?” Terwijl ‘In den beginne’ hem ook inspireert tot talloze interpretaties en uitingen in de kunsten.

Zeker past het thema mooi vanwege de weemoed die erin schuilt. Het nostalgische terugblikken op een geïdealiseerde of paradijselijke, maar verloren wereld. De mens die bijvoorbeeld verzucht: “In het begin waren we zo verliefd.” En ook dat was aanleiding tot vele representaties in de kunsten.

Maar ‘In het begin’ past vooral zo mooi omdat het de onontkoombare levensdrift van de mens vervat en dus de opdracht in zijn leven. Namelijk om er individueel en samen iets van te maken. Om door goed waarnemen en aandachtig luisteren nieuwe inzichten te verwerven en daarnaar te handelen. Door nieuwe avonturen aan te gaan: oude onvruchtbare relaties in te wisselen voor nieuwe vruchtdragende, het vorige leven adieu te zeggen en te verkassen, uit de kast te komen en het over een andere boeg te gooien, een revolutie te ontketenen. Zo wordt ons bestaan er een van telkens opnieuw beginnen. Het repetitieve van het leven. Zo u wilt: de repetitie van het leven.

De kunsten waarop deze zevende lustrumeditie van Musica Sacra trakteert, brengen de bezoeker in de stemming om te reflecteren op de vraag of en hoe een nieuw begin voor jezelf, de ander, of de maatschappij noodzakelijk is. Het zijn deze bezinningsmomenten die de intrinsieke waarde van de kunsten blootleggen. Het bezoek aan dit verjaardagsfeest ruikt in elk geval naar een goed begin!

Enkele highlights :

Il Gardellino : Joseph Haydn, Die Schöpfung
Dit concert vind plaats op donderdag 14 september om 20.00 u in Sint Lutgardiskerk in Tongeren (B) en zondag 17 september om 16.30 u in de Sint Janskerk in Maastricht

Eind 18de eeuw beschikken veel hoven niet langer over de middelen om een orkest te onderhouden. Ze beperken zich tot een ‘Harmoniemusik’ voor houtblazers: deels originele werken, maar ook vaak zelf gemaakte arrangementen van symfonieën, opera’s en oratoria. Zo bewerkt hoboïst Jiří Družecký voor het ensemble van aartshertog Joseph Anton Johann in Buda, Haydns oratorium Die Schöpfung.

Haydn componeert het na zijn twee verblijven van telkens anderhalf jaar in Londen, en maakt gebruik van een libretto dat eigenlijk bedoeld was voor Händel, gebaseerd op het boek Genesis, Psalmen en Miltons Paradise Lost. Het werd bewerkt en vertaald door de keizerlijke bibliothecaris, de Nederlander Gottfried van Swieten. Binnen drie jaar na de première in 1799 in Wenen is het werk al in heel Europa uitgevoerd en geldt het als een van de grootste muzikale successen van die tijd.

Hoboïst Marcel Ponseele treedt voor het festival in de voetsporen van zijn 18de-eeuwse collega Družecký en bewerkt hoogtepunten uit Die Schöpfung voor twaalf musici: blazers en strijkers. Johan Van Cauwenberghe vertelt de zeven dagen van het scheppingsverhaal volgens Genesis. En zo klinkt een bekend werk dat in dit festivalthema thuishoort in een nog ongehoorde versie.

Micha Hamel – Kus de Regen, een wedergeboorte – Ensemble Michamix i.s.m. Toneelgroep Maastricht
donderdag 14/09 om 20.00 u, vrijdag 15/09 om 22.00 u, za 16/09 om 16.30 u en zo 17/09 om 13.00 u in de Bordenhal, Maastricht
Kus de Regen, een wedergeboorte is gebaseerd op Renascence, een 214 regels lang gedicht, dat leest als een levendig verslag van een ingrijpende gebeurtenis, namelijk een spirituele wedergeboorte. De dichteres Edna St. Vincent Millay won er in 1912 de belangrijkste debutantenprijs van de Verenigde Staten mee, en groeide uit tot de belangrijkste Amerikaanse dichteres van de eerste helft van de twintigste eeuw.

Een jonge vrouw loopt door de natuur en wordt gegrepen door de schoonheid van de bergen, de zee en de bossen. Ze besluit in het  gras te gaan liggen en naar de blauwe hemel te kijken. Daar wordt ze overweldigd door de wijdheid van de hemel, en ze ervaart het oneindige. Ze beseft dat ze zelf nietig is, alsook moet ze erkennen dat het zicht op de oneindigheid betekent dat haar eigen zonden en het oneindige leed op aarde zichtbaar worden. Overmand door wanhoop zinkt ze letterlijk in de grond, waardoor het lijkt alsof ze in haar eigen graf komt te liggen. Ze ondergaat een diepe ervaring van haar eigen eindigheid, waarop ze panikeert. Uiteindelijk wordt ze helemaal leeg van binnen. Dan pakken de wolken zich samen en begint het te regenen. De aarde waarmee ze bedekt is spoelt langzaam weg. Na een tijdje breekt de zon door en ligt ze weer gewoon in het frisse gras.  In het besef van haar ontmoeting met de oneindigheid staat ze op, in dankbaarheid voor haar leven en voor de schoonheid van de wereld om haar heen.

Ensemble Donatienne Michel-Dansac : Georges Aperghis, Sextuor, L’Origine des espèces (Nederlandse première)
zaterdag 16 september om 15.00 u in Gashouder, Het Radium in Maastricht

‘Muziek maken van alles’ is het devies van Georges Aperghis, Griek in Parijs. Vijfentwintig jaar geleden componeerde hij zijn Sextuor – L’Origine des espèces. Het libretto is gebaseerd op Darwins boek On the Origin of Species uit 1859, en op Wonderful Life – over fossielen en het toeval in de evolutie – uit 1989 van de paleontoloog Stephen Jay Gould, aangevuld met populair-wetenschappelijke teksten. Vijf vrouwenstemmen met een cello vertellen in zeventig kleine scènes, op kritische en humoristische wijze, in allerlei samenstellingen, sprekend tot lyrisch zingend, over het ontstaan van het leven in al zijn onvoorspelbare en soms onvoorstelbare vormen, van de oersoep tot de mens. In vijf intermezzi wordt telkens een aspect bezongen van het leven van de vrouw, de levengevende.

Donatienne Michel-Dansac is een van de voornaamste pleitbezorgers van de werken van Aperghis.

Stephen Shropshire : My Everlasting
zaterdag 16/09 o
m 15.00 u en zondag 17/09 om 16.30 u in Gashouder, Het Radium in Maastricht

Pierre Nora beschrijft in  Les Lieux de Mémoire de toenemende rol die de persoonlijke herinnering speelt in historisch besef en identiteit. Die herinnering is bij hem niet exclusief aan fysieke plaatsen gebonden, maar ook aan symbolen, voorwerpen, foto’s of bijvoorbeeld mensen. In My Everlasting zijn het gestes, poses, bewegingsfrases, waarmee een koppel niet aflatend de momenten van zijn geschiedenis oproept. Totdat zij sterft en hij, wanhopig en machteloos, haar en hun historie tot nieuw leven probeert te wekken. 

SPECTRA Ensemble : Tot slot : een begin
zondag 17 september om 20.00 u in Theater aan het Vrijthof, Maastricht

Tot slot terug naar het begin. Of beter, benadrukt componist Pintscher, Een Begin, één van vele denkbare. B(e)reshit is het eerste woord van de Hebreeuwse Tora, en daarmee ook van het boek Genesis in het Oude Testament van het Christendom.

Vóór dit spectaculaire slot van het festival klinkt Zum Wassermann, onderdeel van Karel Goeyvaerts’ opera Aquarius, een soort initiatieritueel bij het aanbreken van een nieuw astrologisch tijdperk. In diens geboortejaar gebruikte Darius Milhaud, Joods zoals Pintscher, jazzelementen in zijn korte ballet  La Création du Monde, gebaseerd op Blaise Crendrars’ compilatie van Afrikaanse scheppingsmythen.
www.spectraensemble.com

Praktische info :

Musica Sacra Maastricht
Van donderdag 14 t/m zondag 17 september 2017
Op verschillende locaties in Maastricht

Het volledige programma en alle verdere info vind je op www.musicasacramaastricht.nl 

Toonmoment ChampdAction.LAbO #6 in deSingel

ChampdAction Labo Studenten muziek (zowel uitvoerend als compositie), dans, beeldende kunsten en grafische vormgeving uit heel Europa bundelen een week lang hun krachten tijdens het multidisciplinair traject ChampdAction.LAbO. Onder het toeziend oog van vooraanstaande coaches, waaronder de Oostenrijkse componist-performer Marko Ciciliani, wordt een week lang gewerkt rond een creatie. Het resultaat daarvan is op vrijdag 18 augustus te aanschouwen in deSingel in Antwerpen.  Net als vorige jaren zal het toonmoment in de vorm van een parcours plaatsvinden.

Praktische info :

Toonmoment ChampdAction.LAbO #6
Vrijdag 18 augustus 2017 om 20.00 u
deSingel – Antwerpen

Meer info : desingel.be, www.champdactionlabo.be en www.champdaction.be

Creatie derde symfonie van Godfried-Willem Raes in Logos

Godfried-Willem Raes Godfried-Willem Raes, de bouwer van het Logos robotorkest, grasduint op woensdag 16 augustus in eigen werk gemaakt voor de muzikale robots. De bouw van het orkest strekt zich uit over een periode van meer dan 25 jaar.

Fall ’95, een algoritmische compositie oorspronkelijk geschreven als een concerto voor player piano, zes automatische metronooms en evenveel instrumentale partijen, wordt voor deze gelegenheid herwerkt voor player piano en 8 robot blaasinstrumenten die in de laatste jaren het robotorkest zijn komen vervoegen: Ob, Klar, Korn of Bug, Heli, Fa, So, Horny en Bono.

Ook ‘Summer’94‘ werd na 23 jaar eindelijk afgewerkt en opnieuw georkestreerd. Bij deze gelegenheid werden de vier seizoen-composities gecombineerd tot ‘Die Jahreszeiten‘ ofwel, de derde symfonie van Godfried-Willem Raes, voor groot robot orkest. Voor het eerst zal deze overweldigende algoritmische symfonie nu in haar dissonante geheel te horen zijn. De eerste symfonie waarin het ook werkelijk zou kunnen gaan regenen…

Ook de Namuda studie, ‘Forces‘ staat op dit programma. Voor deze compositie – een dansante performance – wordt gebruik gemaakt van het ‘onzichtbaar muziekinstrument’, een interface dat toelaat de robots via expressieve gestures interaktief te sturen en te bespelen.

Praktische info :

Logos Robotorkest : Godfried-Willem Raes – Hoop
Woensdag 16 augustus 2017 om 20.00 u
Logos Tetraëder – Gent

Meer info : www.logosfoundation.org

Emders op Oorgetuige :
De toekomst van een verleden : thematisch portretconcert van Godfried-Willem Raes in Logos, 14/08/2016

Parade : gloednieuwe muziektheatrale dansperformance in Logos tijdens de Gentse Feesten

Emilie De Vlam Naar goede jaarlijkse gewoonte heeft Stichting Logos binnen het kader van de Gentse Feesten een avondvullende special in petto, en dat maar liefst drie dagen op rij. Parade is een gloednieuwe muziektheatrale dansperformance gebaseerd op het beroemde stuk van Erik Satie. Parade wordt voorafgegaan door de composities In a Landscape van John Cage en Satie’s 3 Morceaux en Forme de Poire. Omdat In a Landscape op stilistisch vlak schatplichtig is aan het werk van Satie, vormen de drie werken samen een mooi geheel. 

Een nieuwe produktie van het beroemde stuk van Erik Satie, met Maja Jantar (regie), Emilie De Vlam (foto), Floesj, Moniek Darge en het robotorkest onder leiding van Godfried-Willem Raes. Orkestratie door Xavier Verhelst.

Een historische (re)construktie wordt het beslist niet, alleen al omwille van de originele decors en kostumes van Pablo Picasso ware dat uitgesloten, maar wel wordt de performance verplaatst naar onze tijd en de situatie waarin logos zelf is terecht gekomen. Daarbij gaan ze nauwgezet uit van de originele partituur, al vertaalden ze die voor het robotorkest dat immers alle mogelijkheden biedt om aan de in die partituur vereiste speciale effekten te kunnen voldoen.

Erik Satie – Parade (1917)
De eerste uitvoering van het ballet Parade door de Ballets Russes in het Théâtre du Chatelet in Parijs op 18 mei 1917 veroorzaakte een waar schandaal. De combinatie van instrumenten (vaudeville orkest) met typemachines, waterplassen, pistolen, sirenes en “bouteillophone” schoot bij het Parijse publiek in het verkeerde keelgat. De première werd dan ook onthaald op een luidruchtig boegeroep.
Jean Cocteau was verantwoordelijk voor het scenario en enkele muzikale toevoegingen, Erik Satie componeerde de muziek en Pablo Picasso verzorgde de kostuums en het decor. Parade werd geschreven voor de Russische impresario Diaghilev, leider van de Ballets Russes.
In een optocht proberen drie groepen van circusartiesten publiek te lokken naar hun voorstellingen. Er is een Chinese goochelaar, een Amerikaans meisje en een acrobatenduo.
De muziek combineert flarden van melodieën met een jazzachtig ritme met de verschillende noisemakers die door Cocteau aan de partituur werden toegevoegd.
Er is geen klassiek verhaal. Met Parade werd humor in het ballet geloodst.

John Cage – In a Landscape (1948)
In a Landscape is een vroeg werk van John Cage voor piano of harp. Cage gaf zelf aan dat deze compositie stilistisch schatplichtig is aan Erik Satie. Het werd oorspronkelijk gecomponeerd voor solodans. In a Landscape heeft een merkwaardige structuur van 15 x 15 maten.

Erik Satie – 3 morceaux en forme de poire (1910)
In tegenstelling tot wat je van de titel zou verwachten bestaat dit werk uit 7 korte composities voor piano. De destijds toonaangevende componist Claude Debussy raadde Satie aan om meer aandacht te schenken aan zijn muzikale vorm. Satie antwoordde ludiek met 3 morceaux en forme de poire. Naar aanleiding van het horen van dit werk, bestelde Cocteau de muziek voor het ballet Parade.

Praktische info :

Logos Robotorkest : Parade
Dinsdag 18, woensdag 19 en donderdag 20 juli 2017, telkens om 20.00 u
Logos Tetraëder – Gent

Meer info : www.logosfoundation.org

Bekijk nu al een voorsmaakje van deze voorstelling!

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=xodT2j17mew&w=500&h=305]

Giusy Caruso richt met haar onderzoeksproject ReOrient de blik oostwaarts

Giusy Caruso De roots van de Italiaanse Giusy Caruso mogen dan wel in de bakermat van onze westerse beschaving liggen, van navelstaarderij heeft deze spitante jonge muzikante geen last. Met haar onderzoeksproject ReOrient richt ze haar blik oostwaarts. Op het programma staat een met dans verweven selectie uit Jacques Charpentiers 72 Etudes Karnatiques, een monumentaal werk waarbij de componist zich liet inspireren door de raga’s van Zuid-India. Met zulke interculturele exploten loert het gevaar van flets exotisme weliswaar steeds om de hoek. Precies daarom besloot Caruso zich volkomen onder te dompelen in de Karnatische traditie. Wat is de impact van een westerse opleiding? Is het mogelijk in deze context authentiek te zijn? Met vragen als deze gaat Caruso aan de slag. Een heroriëntatie van formaat dus, waarbij dansers, muzikanten en publiek samen het noorden kwijtraken.

Praktische info :

Giusy Caruso : ReOrient
Woensdag 8 maart 2017 om 20.00 u
Miryzaal – Gent

Meer info : www.miryconcertzaal.be en www.giusycaruso.com

Ictus & Fumiyo Ikeda leiden ons naar de essentie van Morton Feldmans kunst

Ictus en Fumiyo Ikeda Deze ‘kamerdans-voorstelling’ leidt ons naar de essentie van Morton Feldmans kunst. Centraal staat zijn 80 minuten durend werk voor piano en strijkers, waar een rustgevend licht van uit straalt en waarbij elke klank ‘een echo is van het Niets’.

Danseres-choreografe Fumiyo Ikeda deelt de ruimte met haar vrienden-muzikanten, alsof ze de zesde muzikant is van het gezelschap. Geen decor, geen coulissen, geen kunstgrepen: één en al naakte soberheid. De “onjuist herhaalde” bewegingen van Ikeda geven de ruimte vorm, op een zachte manier, net zoals de muziek van Feldman dat doet met de tijd. De toeschouwers raken de weg kwijt in deze combinatie van het vertrouwde en het verrassende. Hun geheugen raakt vertroebeld, slaat op hol en laat hen uiteindelijk in de steek.

Fumiyo Ikeda: “Als ik luister naar het Piano and String Quartet van Morton Feldman, doe ik mijn ogen toe. En luister ik naar de onzichtbare klanken. Ik zweef, het golft om me heen… Ze brengen me naar een nieuwe plek, als naar een baarmoeder. De muziek heeft geen dramatische spanning, maar toch zou gelijk wat kunnen gebeuren, als in het hart van een golf. De mensen in het publiek kunnen de ogen sluiten terwijl ze naar de muziek luisteren,  en  ze ook weer opendoen als ze de dans willen zien. Je kijkt en luistert zoals je wandelt op een verlaten strand.”

Praktische info :

Ictus & Fumiyo Ikeda : Morton Feldman, Piano and String Quartet
Vrijdag 27 en zaterdag 28 januari 2017, telkens om 20.30 u
Kaaitheater – Brussel

Meer info : kaaitheater.be en www.ictus.be